Τι βλέπω;

Είναι ένα αξιόλογο δείγμα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19^ου αιώνα. Υπάρχουν διάσπαρτα νεοκλασικά στοιχεία, όπως οι παραστάδες των ανοιγμάτων με τα δωρικά επίκρανα. Οι τρύπες πάνω στο κτίριο είναι από τους πυροβολισμούς των Δεκεμβριανών του 1944, του ελληνικού εμφυλίου. Σήμερα, στεγάζει το πολιτιστικό κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα Μερκούρη», το οποίο φιλοξενεί δύο εξαιρετικής σημασίας συλλογές. Η πρώτη λειτουργεί σαν ανεξάρτητο μουσείο και είναι η συλλογή θεάτρου σκιών της οικογένειας Χαρίδημου, η οποία -επί τρεις γενιές- ταύτισε το όνομά της με το θέατρο σκιών και τον συμβολικό λαϊκό ήρωα Καραγκιόζη. Στα περίπου 1000 εκθέματα συναντάμε φιγούρες, υφάσματα, πίνακες ζωγραφικής, σκηνικά, σκίτσα, κείμενα και φωτογραφίες της τέχνης αυτής. Η δεύτερη είναι το «Οδοιπορικό στην Παλαιά Αθήνα». Στην αίθουσα αυτή αναπαρίσταται μια ολόκληρη αθηναϊκή γειτονιά των αρχών του 20^ου αιώνα σε φυσικό μέγεθος και περιλαμβάνει κτίρια, σπίτια, καταστήματα, φωτογραφίες και πολλά αντικείμενα. Επίσης, το κέντρο διαθέτει δύο επιπλέον χώρους για περιοδικές εκθέσεις.

Τι δε βλέπω;

Το πιλοποιείο, δηλαδή το εργοστάσιο καπέλων, ανήκε στον επιχειρηματία Ηλία Πουλόπουλο, γι’ αυτό και ήταν γνωστό και ως ΠΙΛ-ΠΟΛ. Απασχολούσε περίπου 250 εργαζόμενους και υπήρξε από τις πιο επιτυχημένες βιομηχανικές μονάδες της χώρας, συνεισφέροντας στην ελληνική οικονομία. Οι χώροι του εργοστασίου αναπτύσσονταν γύρω από ένα κεντρικό αίθριο. Σήμερα, σώζεται μόνο ένα μέρος του συγκροτήματος.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Ηρακλειδών 66 & Θεσσαλονίκης
• Τηλέφωνο: +30 210 3452150

Βιβλιογραφία