Τι βλέπω;

Είναι κτίριο νεοκλασικής αρχιτεκτονικής με ισόγειο και όροφο και ανήκει στα παλαιότερα κτίσματα της ανεξάρτητης Ελλάδας. Το ισόγειο έχει ανοίγματα με αψιδωτούς φεγγίτες από πάνω. Τα ανοίγματα του ορόφου διαθέτουν πλαίσιο σχήματος Π, το οποίο σήμερα είναι η απλοποιημένη μορφή των αρχικών νεοκλασικών πλαισίων και υπέρθυρων. Τα ακριανά ανοίγματα της κάθε όψης του ορόφου διαθέτουν μπαλκόνια με περίτεχνα κιγκλιδώματα.

Τι δε βλέπω;

Μέχρι τις αρχές του 20^ου αιώνα, το κτίριο επιστεφόταν με αγάλματα και εξείχε μία βιομηχανική καμινάδα προς την πλευρά της οδού Ευριπίδου. Εδώ στεγάστηκε το «αρχαιότερο εν Ελλάδι μέγα εργοστάσιο ομβρελλών» του Ζήση Τσιμωνίδη, ενώ αργότερα, σε αυτό συμμετείχαν και άλλα πρόσωπα, μέχρι που τελικά περιήλθε στην ιδιοκτησία του Τσολάκη, ενός εκ των δύο ανταγωνιστών του ομπρελοποιείου στην οδό Αιόλου. Οι ομπρέλες ήταν πολύ δημοφιλές αξεσουάρ από τα μέσα του 19^ου αιώνα. Πέρα από την χρηστική τους αξία, δηλαδή την προστασία από τη βροχή και το δυνατό ήλιο, με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες ερχόντουσαν πιο κοντά στο ενδυματολογικό κώδικα και ύφος των Ευρωπαίων, αφήνοντας σταδιακά πίσω τις συνήθειες των οθωμανικών χρόνων. Τέλος, το κτίριο ανήκε στον Άγγελο Ηλιάδη, ο οποίος κληροδότησε την περιουσία του σε ευαγή ιδρύματα και το κτίριο αυτό κληρώθηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Αιόλου 77 & Ευρυπίδου

Βιβλιογραφία