Τι βλέπω;

Σε νότια πτέρυγα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και επί της οδού Τοσίτσα, βρίσκεται το Επιγραφικό Μουσείο, ένας πραγματικός θησαυρός του ελληνικού πολιτισμού. Αποτελείται από εξωτερικές αυλές, εσωτερική αυλή, στοές, πρόπυλο και 11 αίθουσες. Δεν είναι ένα «φανταχτερό» μουσείο. Τραβάει κυρίως το ενδιαφέρον ερευνητών και φοιτητών. Η αξία του είναι ανεκτίμητη, καθώς πρόκειται για μια άμεση πηγή Ιστορίας. Από τις χιλιάδες επιγραφές που φιλοξενεί το μουσείο, οι περισσότερες είναι γραμμένες πάνω σε μάρμαρο ή πέτρα και ορισμένες σε κεραμικά πλακίδια και αγγεία. Στην πλειοψηφία τους είναι γραμμένες στα ελληνικά, μερικές είναι στα λατινικά και λίγες στα εβραϊκά, τα φοινικικά και τα οθωμανικά. Χρονολογούνται από τον 8^ο αιώνα π.Χ. έως τα πρωτοχριστιανικά χρόνια, ενώ υπάρχουν και μερικές επιγραφές των βυζαντινών, οθωμανικών και νεότερων χρόνων. Προέρχονται κυρίως από την Αθήνα και την Αττική, ενώ δεν είναι λίγες αυτές από την υπόλοιπη Ελλάδα και τη Μικρά Ασία.

Τι δε βλέπω;

Είναι το μεγαλύτερο μουσείου τους είδους στον κόσμο. Σκοπός του είναι η προστασία, συντήρηση, μελέτη και έκθεση αρχαίων επιγραφών. Σχεδιάστηκε από τους Ερνέστο Τσίλερ, Παναγή Κάλκο και Λούντβιχ Λάνγκε. Οι μεταγενέστερες αλλαγές ήταν του Πάτροκλου Καραντινού (1950). Ο πρώτος που συγκέντρωσε επιγραφές -κυρίως από το λόφο της Ακρόπολης- ήταν ο πρώτος Έλληνας αρχαιολόγος, Κυριάκος Πιττάκης (1798- 1863). Η μελέτη τους μας μεταφέρει σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής της αρχαίας Αθήνας και του αρχαίου ελληνικού κόσμου, όπως τα ψηφίσματα, η θρησκευτική ζωή, τα ταφικά έθιμα και άλλα γεγονότα και δραστηριότητες.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Τοσίτσα 1

Βιβλιογραφία