Τι βλέπω;

Σήμερα υπάρχουν συνολικά 88 πολυκατοικίες. Είναι λιτές στις όψεις, καθώς έχει δοθεί έμφαση στην εργονομία των κτιρίων και στην αξιοποίηση των χώρων. Οι πρώτες διώροφες πολυκατοικίες περιλάμβαναν 100 διαμερίσματα μεταξύ 39- 45τμ έκαστο και οι πρώτες 2 τριώροφες περιλάμβαναν 36 διαμερίσματα μεταξύ 35- 56τμ έκαστο. Τις επόμενες δεκαετίες ακολούθησαν τετραώροφες, επταώροφες, δεκαώροφες και εντεκαώροφες. Η διάταξη των κτιρίων είναι τέτοια ώστε να εξασφαλίζεται ο καλύτερος φυσικός φωτισμός και αερισμός των διαμερισμάτων. Όπως και στα περισσότερα συγκροτήματα εργατικής κατοικίας, έχει δοθεί σημασία στους κοινόχρηστους χώρους, τις αποστάσεις των κτιρίων μεταξύ τους, το πράσινο, τις δραστηριότητες των παιδιών και τη σχέση κοινόχρηστου χώρου- κατοικίας. Σήμερα, βλέπουμε πολλές παράτυπες παρεμβάσεις κατοίκων για μεγιστοποίηση του ζωτικού τους χώρου, όπως το «κλείσιμο» μπαλκονιών. Σε κοντινή απόσταση, βρίσκεται μνημείο προς τιμήν των πεσόντων Ρομά, οι οποίοι πολέμησαν στην αντίσταση ή εκτελέστηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα.

Τι δε βλέπω;

Ο προσφυγικός συνοικισμός γεννήθηκε τη δεκαετία του 1920 σε περιοχή που τότε βρισκόταν εκτός σχεδίου πόλης. Οι πρόσφυγες ήταν από τη Μικρά Ασία, κυρίως από Σμύρνη, Ικόνιο και Αττάλεια. Το όνομα «Ταύρος» πιθανότατα προέρχεται από την οροσειρά Ταύρος της Αττάλειας. Ο πληθυσμός οργανώθηκε σε ομάδες ή ενορίες όπως η «Παναγίτσα», τα «Γερμανικά» (ξύλινα σπίτια ως αποζημίωση από τη Γερμανία για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο), οι πρώην φυλακές Συγγρού κ.α. Η συγκέντρωση πληθυσμού προσφύγων -άρα και φθηνού εργατικού δυναμικού- προσέλκυσε εργοστάσια και βιοτεχνίες διαφόρων κατηγοριών στην οδό Πειραιώς. Από τον εμφύλιο, άρχισαν να καταφθάνουν εσωτερικοί μετανάστες για εύρεση εργασίας. Μην μπορώντας να κατοικήσουν αλλού, έμεναν στις εκτάσεις των πρώην φυλακών Συγγρού, προκαλώντας την αντίδραση των προσφύγων που ήδη έμεναν στην περιοχή. Μέσα στο χρόνο, έχουν υπάρξει σοβαρές υποβαθμίσεις κοινόχρηστων χώρων και κατοικιών. Με τη διεκδίκηση και παρέμβαση των κατοίκων για αναπλάσεις, αντιμετωπίστηκαν γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και τελικά υλοποιήθηκαν. Παράλληλα, αναβαθμίστηκαν 8 πολυκατοικίες με εμβαδόν 67- 102 τμ ανά διαμέρισμα. Σήμερα, εδώ ζουν Έλληνες εσωτερικοί μετανάστες μερικοί από τους οποίους είναι απόγονοι των παλαιών. Οι ξένοι μετανάστες είναι το 13% των κατοίκων, σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι αποτελούν πλειοψηφία. Οι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και οι απασχολούμενοι στον τριτογενή τομέα είναι λιγότεροι, ενώ οι ανειδίκευτοι εργάτες περισσότεροι από τον υπόλοιπο δήμο Ταύρου και άλλους δήμους.

Βιβλιογραφία