Τι βλέπω;

Οι συνοικίες Γλυφάδα και Περιστέρι είναι προάστια της Αθήνας και σημαντικοί δήμοι του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλης. Το Περιστέρι, ειδικότερα, είναι από τους μεγαλύτερους δήμους και κατοικούν σε αυτό μεσαία και κατώτερα οικονομικά στρώματα, όπως συμβαίνει γενικότερα στα δυτικά προάστια. Στη Γλυφάδα και στα νότια προάστια, κατοικούν κυρίως μεσαία και ανώτερα. Ένας πρόχειρος τρόπος ανάγνωσης της διαφοράς τους είναι οι πολεοδομικές τους διαφορές. Οι αντιθέσεις ανάμεσα σε αυτές τις συνοικίες αναδεικνύουν τις κοινωνικές ανισότητες που προκύπτουν σε μια παγκοσμιοποιημένη και καταναλωτική πόλη, παρόλο που οι κοινωνικές αντιθέσεις εν προκειμένω δεν είναι τόσο έντονες όπως σε άλλες πόλεις του κόσμου.

Τι δε βλέπω;

Η έντονη προαστικοποίηση της πόλης ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1950 και κορυφώθηκε τις επόμενες δεκαετίες, εξαιτίας του κυρίαρχου μοντέλου ζωής, (όμοιο με το «αμερικάνικο όνειρο»), της αστυφιλίας και της αντιπαροχής, δηλαδή της δυνατότητας οικοδόμησης υψηλών κτιρίων και απόδοσης τμημάτων αυτών στον ιδιοκτήτη, ως αντάλλαγμα για το  παραχωρούμενο οικόπεδο. Τα προάστια –και ειδικότερα τα δυτικά- αστικοποιήθηκαν πολύ έντονα και γρήγορα, κατόπιν του διαχωρισμού του πληθυσμού με εισοδηματικά κριτήρια από τις τράπεζες και το δανεισμό του από αυτές. Ο διαχωρισμός δυτικών και νοτίων προαστίων συνοδεύεται από επισφαλείς γενικεύσεις και ρατσιστικά στερεότυπα από ορισμένους. Οι μεν δυτικοί αποκαλούνται «χαμηλού» κοινωνικού επιπέδου, ενώ οι νότιοι «νεόπλουτοι», «επιφανειακοί» και «γραφικοί».

Βιβλιογραφία