Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο ήταν το κτίριο συνεδριάσεων της βουλής των Ελλήνων, έως το 1935.
Home > Αθήνα > Ιστορία και Αρχαιολογία > Παλαιά βουλή/ Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
Είναι ένα κτίριο σύμβολο της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας. Αρχικά, κατασκευάστηκε για να στεγάσει τη γερουσία, αλλά μετά τη μεταπολίτευση του 1862 και την πτώση του βασιλιά Όθωνα, έγιναν κάποιες αρχιτεκτονικές τροποποιήσεις κυρίως στο εσωτερικό, καθώς επίσης μετατράπηκε και η διώροφη πρόσοψη σε μονώροφη. Ο προσανατολισμός του κτιρίου είναι διαφορετικός από όλων των υπολοίπων της πόλης, γεγονός που σχολιάστηκε και από το Γάλλο περιηγητή Gaston Deschamps (1890). Σήμερα, φιλοξενεί το Μουσείο Εθνικής ιστορίας, το οποίο έχει μια πολύ πλούσια συλλογή εκθεμάτων από την Οθωμανική περίοδο έως τα νεότερα χρόνια, με έμφαση στην Ελληνική Επανάσταση, την κοινωνική και πολιτική εξέλιξη του νέου ελληνικού κράτους και στα σημαντικά γεγονότα, όπως πόλεμοι και δικτατορίες. Πορτραίτα, κουστούμια, όπλα, ιστορικά κειμήλια, λάβαρα, αρχεία και έργα τέχνης, είναι μερικά από τα αντικείμενα της συλλογής του μουσείου.
Έως το 1935 ήταν το κτίριο συνεδριάσεων της βουλής των Ελλήνων και συνδέθηκε με την πιο ταραγμένη περίοδο της νεότερης Ελλάδος. Σχεδιάστηκε από το Francois Boulanger και ολοκληρώθηκε υπό την επίβλεψη του Παναγή Κάλκου, ο οποίος πρόσθεσε πολλά εκλεκτικιστικά στοιχεία στο αρχικό νεοκλασικό σχέδιο. Με το κτίριο αυτό είναι συνδεδεμένες τρεις γραφικές ιστορικές φιγούρες: της Ψωροκώσταινας, παρατσούκλι μιας πρόσφυγα ζητιάνας (το παρατσούκλι αυτό χαρακτήριζε μετέπειτα και τη χώρα συνολικά, λόγω φτώχειας), της Ροζού, η οποία ήταν φανατική οπαδός του Δηλιγιάννη, χλευάζοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους μη χάνοντας καμία συνεδρίαση της βουλής και του Σακκουλέ, ο οποίος ήταν επαίτης, αλλά με ασυνήθιστο ύφος, λέγοντας “Ρε συ, δώσε μια δεκάρα” και “Φτου! Εκατό χιλιάδες άνθρωποι δε μπορούν να θρέψουν έναν τεμπέλη”.
Βιγγοπούλου Ι. (1956) (επιμέλεια), Αι Αθήναι του 1890: όπως τας περιγράφει ο Γάλλος Gaston Deschamps, Αθήνα, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/ ΕΙΕ
Γιοχαλάς Θ., Καφετζάκη Τ., (2013), Αθήνα, Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία, Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ
Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, (χ.α), Tο μέγαρο της Παλαιάς Βουλής,
http://www.nhmuseum.gr/facilities2.php?lang=1
Tελευταία επίσκεψη 9/4/2012
Μαρωνίτη Ν, (2003), Η εποχή του Γεωργίου Α΄, πολιτική ανανέωση και αλυτρωτισμός,, στο Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000, Η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του Ελληνισμού, τ.5, σ.σ. 9-36 Ελληνικά Γράμματα.
Μπαστέα Ε, (2008), Αθήνα 1834-1896, Νεοκλασική πολεοδομία και ελληνική εθνική συνείδηση, Αθήνα: Libro
Μπίρης Κ. Η., (1966), Αι Αθήναι από του 19ου εις τον 20ον αιώνα, 5η έκδ. 2005, Αθήνα: Μέλισσα
1858 Γίνεται θεμελίωση από τη βασίλισσα Αμαλία.
1875 Ολοκληρώθηκε κατόπιν πολλών καθυστερήσεων. Από τότε και έως το 1935 στεγάζει την ελληνική βουλή.
1962 Στεγάζεται το Μουσείο Εθνικής Ιστορίας.
Share