Τι βλέπω;

Το Θωρηκτό Αβέρωφ ανήκει στα καμάρια του ελληνικού πολεμικού στόλου και έχει συνδεθεί με τις πιο δύσκολες στιγμές της ελληνικής ιστορίας του 20ου αιώνα. Παρόλο που όταν αγοράστηκε ήταν ήδη ξεπερασμένος τύπος πολεμικού πλοίου, ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να αποκτήσει τότε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Σήμερα, το 141 μέτρων πλοίο είναι ένας πλωτός μουσειακός χώρος, καθώς έχει αποκατασταθεί πλήρως τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό του (καμπίνες, γραφεία, γέφυρα, κουζίνες, παρεκκλήσι κ.α.).

Τι δε βλέπω;

Η προκαταβολή (8.000.000 χρυσές δραχμές) για την απόκτηση του θωρηκτού προήλθε από τη διαθήκη του Γεωργίου Αβέρωφ με την προϋπόθεση να φέρει το όνομά του και να είναι εκπαιδευτικό πλοίο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, υπό τη διοίκηση του ναυάρχου Κουντουριώτη, υπήρξε επικεφαλής στη Ναυμαχία της Έλλης (3/12/1912) στις ακτές της Καλλίπολης μαζί με άλλα 4 πλοία, στην οποία κατόπιν τολμηρών ελιγμών, ανάγκασε να ανακόψει την πορεία του Οθωμανικού στόλου. Περίπου δύο μήνες μετά, συμμετείχε στη Ναυμαχία της Λήμνου, οπότε ανακόπηκαν εντελώς τα σχέδια του Σουλτάνου για έλεγχο του Αιγαίου. Στη Μικρασιατική Καταστροφή, βρέθηκε στα τουρκικά παράλια για να μεταφέρει τα ηττημένα ελληνικά στρατεύματα καθώς και Έλληνες πρόσφυγες. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διατάχθηκε αρχικά η βύθισή του, ώστε να μην πέσει στα χέρια του εχθρού, μετά την κατάρρευση της άμυνας απέναντι στη ναζιστική Γερμανία. Τελικά όμως έπλευσε προς την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου μαζί με τον εναπομείναντα στόλο και συμμετείχε σε νηοπομπές στον Ινδικό Ωκεανό. Επέστρεψε στη χώρα μετά τη λήξη του πολέμου, μεταφέροντας και την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση από την Αλεξάνδρεια στην Αθήνα.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Ναυτικό Πάρκο

Βιβλιογραφία