Tο Γενί Τζαμί είναι το τζαμί των εξισλαμισθέντων Εβραίων της Θεσσαλονίκης, το οποίο συνδυάζει άριστα τη μουσουλμανική παράδοση με τον εκλεκτικισμό.
Home > Θεσσαλονίκη > Ιστορία και Αρχαιολογία > Ευρύτερη Θεσσαλονίκη > Οθωμανική περίοδος > Γενί Τζαμί
Το Γενί Τζαμί (= Νέο Τζαμί) ήταν το τζαμί των εξισλαμισθέντων Εβραίων της Θεσσαλονίκης (Ντονμέδων) και συνδυάζει άριστα τη μουσουλμανική παράδοση με τον εκλεκτικισμό. Αν και χρονολογικά υπάγεται ακόμα στην Οθωμανική περίοδο, το κτίριο σφύζει από εκλεκτικιστικά στοιχεία, μαζί με αναγεννησιακά και αρ νουβώ, όπως συμβαίνει και σε άλλα κτίρια της πόλης. Αυτό δείχνει την τάση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας να προσδώσει ένα πιο ευρωπαϊκό προφίλ στην πόλη κατά την αυγή του 20ου αιώνα. Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι ενώ είναι τζαμί, υπάρχουν δεκάδες αστέρια του Δαυίδ. Τέλος, στον προαύλιο χώρο αξίζει κανείς να δει τα φυλασσόμενα σημαντικά ρωμαϊκά και πρωτοχριστιανικά γλυπτά από όλη τη Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για το τελευταίο τζαμί που ιδρύθηκε στην πόλη και το πρώτο εκτός των τειχών της. Θεωρείται από τα σημαντικότερα εκλεκτικιστικά κτίρια αυτής. Για μικρό χρονικό διάστημα στέγασε πρόσφυγες, έπειτα μετατράπηκε σε αρχαιολογικό μουσείο (όπως ακόμα φαίνεται από την επιγραφή στην είσοδο) και σήμερα χρησιμεύει ως εκθεσιακός χώρος του δήμου.
Αναστασιάδης Γ., Χεκίμογλου Ε., (2000), Όταν η Θεσσαλονίκη μπήκε στον 20ο αιώνα, τα διακόσια σημαντικότερα γεγονότα που συνέβησαν στην πόλη από το 1900 ως το 1910, Θεσσαλονίκη: University Studio Press
Ζαφείρης Χ., (1997), Θεσσαλονίκης Εγκόλπιον, ιστορία, πολιτισμός, η πόλη σήμερα, γεύσεις, μουσεία, μνημεία, διαδρομες, Αθήνα: Εξάντας
Ζαφείρης Χ., (2006), Θεσσαλονίκης τοπιογραφία, Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο
Ζαφείρης Χ., (2014), Θεσσαλονίκη, η παρουσία των απόντων, η κληρονομιά Ρωμαίων, Μουσουλμάνων, Εβραίων, Ντονμέδων, Φράγκων, Αρμενίων και Σλάβων, Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο
Καραμήτσιος Γ., (2017), Θεσσαλονίκη, 100 μικρές ιστορίες, Εκδόσεις Ιανός
Κολώνας Β., (1997), Η αρχιτεκτονική από τον 19ο στον 20ο αι., ο εκσυγχρονισμός με νέα κτίρια και δημόσια έργα δίνει στην πόλη ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά, στο Επτά Ημέρες, Καθημερινή, σ.σ. 12-15
1925 Μετατράπηκε σε αρχαιολογικό μουσείο και παρέμεινε έτσι έως το 1963.
1986 Χρησιμοποιείται ως εκθεσιακός χώρος του δήμου.
1902 Κατασκευάστηκε σε σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι.
Share