Τι βλέπω;

Είναι ένα από τα κορυφαία κτίρια βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της πόλης. Δεν είναι το πρώτο εργοστάσιο της Κεραμοποιίας Αλλατίνι. Το πρώτο είχε κατασκευαστεί στην περιοχή του Λαογραφικού Μουσείου, αλλά κάηκε, κι έπειτα χτίστηκε αυτό το συγκρότημα με ανθεκτικότερα υλικά, σε σχέδια του Ελβετού μηχανικού Αλβέρτου Αρτίν. Τα τρία διακριτά χαρακτηριστικά του συγκροτήματος είναι οι κεραμοσκεπές, οι δοκοί από οπλισμένο σκυρόδεμα και το εμφανές τούβλο. Εκτός από τους κύριους χώρους, είχαν κατασκευαστεί βοηθητικοί χώροι και κατοικίες προσωπικού και προϊσταμένων στη γύρω περιοχή. Η έκταση των 26 στρεμμάτων και τα σημαντικά αυτά κτίρια παραμένουν αναξιοποίητα, αν και υπάρχουν σχέδια για αναστήλωση, ανάπλαση και πολιτιστική χρήση των χώρων.

Τι δε βλέπω;

Η Κεραμοποιία Αλλατίνι ήταν μία από τις ελάχιστες ανώνυμες εταιρείες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και συνέβαλε τα μέγιστα στον εκσυγχρονισμό της Θεσσαλονίκης κατά τα τέλη του 19^ου αιώνα. Παρήγαγε κεραμικά αντικείμενα, κεραμίδια και τούβλα τύπου Μασσαλίας, τα οποία απέκτησαν πανευρωπαϊκή φήμη και ήταν τα μόνα προϊόντα που μπορούσαν να συγκριθούν με αυτά των εργοστασίων της Μασσαλίας. Ξεκίνησε με 400 εργάτες και ετήσια παραγωγή 500.000 κεραμιδιών και 1.000.000 τούβλων. Σε 50 χρόνια, έφτασε τα 2.500.000 κεραμίδια και τα 4.500.000 τούβλα ετησίως. Με το εργοστάσιο να έχει μεταφερθεί πλέον στο Κιλκίς, εξακολουθεί να είναι μια ακμαία επιχείρηση, ενώ έχουν εμπλακεί πολλοί επιχειρηματίες ως μέτοχοι.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Αλλατίνι 31 Α
• TK : 55535

Βιβλιογραφία