Τι βλέπω;

Στο Ολύμπιον εδράζεται η κινηματογραφική κουλτούρα της Θεσσαλονίκης. Έργο του αρχιτέκτονα Ζακ Μοσέ, πανομοιότυπο με το ακριβώς παραπλήσιο Ηλέκτρα Παλλάς, αποτελείται από δύο αίθουσες (Ολύμπιον και Παύλος Ζάννας) και δύο καφέ με θέα το Θερμαϊκό. Ξεκίνησε να κατασκευάζεται λίγο μετά την πυρκαγιά του 1917, δηλαδή μέσα στη δεκαετία του 1920, αλλά λόγω πολέμων, ολοκληρώθηκε μερικές δεκαετίες αργότερα. Κτίριο εκλεκτικιστικό, με παρισινές επιρροές, αλλά με σεβασμό στην αρχιτεκτονική ιστορία και παράδοση της πόλης, ήταν ενταγμένο στο σχέδιο Εμπράρ, το οποίο ποτέ δεν υλοποιήθηκε στο σύνολό του, αν και στον άξονα της Αριστοτέλους βλέπουμε μια ολοκληρωμένη εκδοχή του.

Τι δε βλέπω;

Αποτελεί την καρδιά του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά και άλλων μικρότερων κινηματογραφικών φεστιβάλς, πολιτιστικών εκδηλώσεων και θεατρικών παραστάσεων. Από εδώ έχουν περάσει κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Η υποδειγματική του ανακαίνιση κατά τη δεκαετία του ’90 βοήθησε σημαντικά στην εξάπλωση της φήμης του και εκτός συνόρων.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Πλατεία Αριστοτέλους
• TK : 54623

Βιβλιογραφία