Το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης έχει νεομπαρόκ ύφος με εμφανείς γαλλικές και νεοκλασικές επιδράσεις.
Home > Θεσσαλονίκη > Αρχιτεκτονική > Κέντρο > Εκλεκτικισμός > Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης
Το κτίριο που βλέπουμε σήμερα κατασκευάστηκε στη θέση του αρχοντικού του Τζεκ Άμποτ, άγγλου εμπόρου και κτηματία. Οι Τούρκοι αρχιτέκτονες του νέου κτιρίου (Barouh και Amar) διατήρησαν τον κάναβο της όψης του προηγούμενου. Έχει νεομπαρόκ ύφος με εμφανείς γαλλικές και νεοκλασικές επιδράσεις. Έχει υποστεί και μεταγενέστερες προσθήκες (1921, 1924). Στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κτιρίου είναι οι διακοσμητικές ταινίες που χωρίζουν τους ορόφους και το κλειστό –στο ισόγειο- αίθριο, το οποίο στεγάζεται με γυάλινο θόλο. Επίσης, στην αυλή σώζονται τα παλαιότερα υπαίθρια γλυπτά (19ου αιώνα) της πόλης. Πρόκειται για δύο γυναικείες μορφές που συμβολίζουν την Οικονομία και την Πίστη και μια ανδρική του Τρίτωνα. Τα γλυπτά ήταν πιθανότατα εισηγμένα από το εξωτερικό και η διατήρησή τους, όταν το κτίριο φιλοξενούσε την Οθωμανική Τράπεζα, σε συνδυασμό με τα συμβολισμό τους, δείχνουν μια προσπάθεια ανάπτυξης ενός πιο ευρωπαϊκού προφίλ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Το παλαιότερο κτίριο, η οικία Άμποτ, πουλήθηκε λόγω οικονομικής δυσχέρειας στην Οθωμανική Τράπεζα και έγινε υποκατάστημά της. Εδώ, για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη νοικιάστηκαν τραπεζικές θυρίδες. Οργανώθηκε με βρετανικά και γαλλικά κεφάλαια και λειτουργούσε σαν υπουργείο οικονομικών υπό τον έλεγχο αυτών των δυνάμεων, οι οποίες ηγεμόνευαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το κτίριο αυτό όμως ανατινάχθηκε από μια βουλγάρικη αναρχική ομάδα (Γκεμετζήδες) και κατασκευάστηκε το νέο. Έπειτα, πέρασε στο ελληνικό δημόσιο (ΙΚΑ) και αργότερα στεγάστηκε το Ωδείο Θεσσαλονίκης, το οποίο είχε ιδρυθεί δεκαετίες πριν. Σκοπός της ίδρυσής του ήταν η διδασκαλία ευρωπαϊκής μουσικής και παράλληλα η διδασκαλία και διατήρηση της ελληνικής. Εκτός από τη διδασκαλία, πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, σεμινάρια και διαγωνισμοί. Η φοίτηση είναι δωρεάν, είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ωδείων, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Μουσικών Βιβλιοθηκών, Αρχείων και Κέντρων Τεκμηρίωσης και από το 1987 συμμετέχει στις συναντήσεις ωδείων της Μεσογείου.
Αθανασίου Φ., Ζυγομαλάς Δ., Κονιόρδος Β., Μακρή Ε., Στεριώτου Ι., (2009), Περίπατοι κληρονομιάς στη Θεσσαλονίκη, Κέντρο Ιστορίας Δήμου Θεσσαλονίκης, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, παράρτημα Θεσσαλονίκης
Αναστασιάδης Γ., Χεκίμογλου Ε., (2000), Όταν η Θεσσαλονίκη μπήκε στον 20ο αιώνα, τα διακόσια σημαντικότερα γεγονότα που συνέβησαν στην πόλη από το 1900 ως το 1910, Θεσσαλονίκη: University Studio Press
Ζαφείρης Χ., (1997), Θεσσαλονίκης Εγκόλπιον, ιστορία, πολιτισμός, η πόλη σήμερα, γεύσεις, μουσεία, μνημεία, διαδρομές, Αθήνα: Εξάντας
Ζαφείρης Χ., (2014), Θεσσαλονίκη, η παρουσία των απόντων, η κληρονομιά Ρωμαίων, Μουσουλμάνων, Εβραίων, Ντονμέδων, Φράγκων, Αρμενίων και Σλάβων, Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο
Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, (2006), Ιστορικό, Υπουργείο Πολιτισμού,
http://www.odiokrat.gr/web/menu/odeio/istoriko
Τελευταία επίσκεψη 5/10/2015
Συλλογικό έργο, (1985-6), Νεώτερα Μνημεία της Θεσσαλονίκης, Υπουργείο Πολιτισμού, Υπουργείο Βόρειας Ελλάδας
1914 Ιδρύθηκε το Ωδείο Θεσσαλονίκης με πρωτοβουλία του Ελευθερίου Βενιζέλου.
1987 Μεταφέρθηκε το ωδείο στο κτίριο αυτό.
1903 Κατασκευάστηκε το σημερινό κτίριο. Την επόμενη χρονιά εγκαινιάστηκε, στεγάζοντας την Οθωμανική Τράπεζα.
Share