Τι βλέπω;

Η πλούσια σε καλαμιώνες λίμνη δυστυχώς πεθαίνει, μαζί με τα ψάρια και τα πουλιά της και η Ελλάδα απολογείται στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Ένας περίπατος στην περιοχή δεν είναι αξιόλογος για το φυσικό κάλος, αλλά έχει οικολογικά εκπαιδευτικό ρόλο. Παρά το γεγονός ότι τα έτη 2014 και 2015 οι καιρικές συνθήκες (βροχοπτώσεις, χιονοπτώσεις) ευνόησαν τη συγκέντρωση νερού και την προσέλκυση πτηνών, η λίμνη Κορώνεια παραμένει ένα ξεκάθαρο παράδειγμα οικολογικής καταστροφής που αναδεικνύει την κρατική και τοπική ολιγωρία και την κοντόφθαλμη αγροτική πολιτική.

Τι δε βλέπω;

Κατά την Πλειστόκαινο Εποχή ήταν ενωμένη με τη λίμνη Βόλβη. Επρόκειτο για τη Μυγδόνια λίμνη. Η Κορώνεια προστατεύεται από τη συνθήκη RAMSAR. Πριν την καταστροφή της, καταλάμβανε 46 τ.χλμ., φιλοξενούσε 10 διαφορετικά είδη ψαριών, χιλιάδες πουλιά και είχε 12μ. βάθος (σήμερα έχει 2μ.). Η περιοχή ήταν διάσημη και για τις ψαροταβέρνες της. Οι παραπλήσιες βιομηχανικές μονάδες ωστόσο, δρούσαν χωρίς βιολογικό καθαρισμό εις βάρος της λίμνης και η υπεράντληση νερού από τους αγρότες, οδήγησε στην απώλεια 460 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού τα τελευταία 30 χρόνια. Εκτός από τα βαρέα μέταλλα και άλλες τοξικές ουσίες, η λίμνη έχει αλάτι σε μεγάλες ποσότητες και είναι εξαιρετικά αλκαλική με pH άνω του 10. Το master plan για τη σωτηρία της είχε σοβαρά κενά και περισσότερο επικοινωνιακή αξία, παρά ουσιαστική.

Βιβλιογραφία