Τι βλέπω;

Η τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική με γυναικωνίτη που βλέπουμε σήμερα, κατασκευάστηκε κατά τα μέσα του 19^ου αιώνα και είναι η ανακαινισμένη εκδοχή του προηγούμενου ναού. Έχει τη συνηθισμένη αρχιτεκτονική χριστιανικών ναών της οθωμανικής περιόδου στη Θεσσαλονίκη. Στην κύρια όψη, υπάρχουν πολλά εντοιχισμένα ρωμαϊκά και βυζαντινά γλυπτά και ένα τμήμα επιγραφής του 1272. Η τοιχοποιία στην ανατολική πλευρά και στα κάτω τμήματα της βόρειας και της νότιας όψης περιλαμβάνει εναλλαγή πλίνθων και λαξευτών λίθων. Στο εσωτερικό του ναού, τα κλίτη χωρίζονται από ξύλινους πεσσούς και όχι από κίονες, όπως συνηθιζόταν. Επιπλέον, ο γυναικωνίτης είναι ξύλινος και πεταλόσχημος. Στους θησαυρούς του ναού ανήκουν το τέμπλο του 1841, οι φορητές εικόνες που φιλοτεχνήθηκαν σε εργαστήρια της Θεσσαλονίκης και του Αγίου Όρους και το βημόθυρο του 16^ου αιώνα, το οποίο είναι έργο της Κρητικής Σχολής. Δίπλα από το ιερό του ναού, υπάρχει ένα παρεκκλήσι, αφιερωμένο στο νεομάρτυρα Μιχαήλ Μαυρούδη (1544).

Τι δε βλέπω;

Ο αρχικός ναός ήταν του 16^ου αιώνα. Λειτουργούσε ως μετόχι της Μονής Αγίας Αναστασίας Χαλκιδικής και χτίστηκε πάνω σε προηγούμενη μικρή ερειπωμένη μονή του κυρ Ιωήλ, αφιερωμένη στην Παναγία.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Εγνατίας & Αγαπηνού

Βιβλιογραφία