Τι βλέπω;

Το σπάνιο αυτό κτίσμα νεομπαρόκ εκλεκτικισμού αποτελείται από 3 ορόφους, βρίσκεται στο κέντρο του κήπου και διαθέτει πλαστικότητα, καθώς η κάτοψη του δεν είναι αυστηρή, αλλά ελεύθερη. Οι όψεις διέπονται από συμμετρία και στιλιστικό πλουραλισμό, καθώς σε αυτές βλέπουμε μια σύνθεση κλασικιστικών, αναγεννησιακών και μπαρόκ στοιχείων. Στην κύρια όψη ξεχωρίζουν η μαρμάρινη κλίμακα, οι εξώστες και ειδικότερα η ενιαία βεράντα του πρώτου ορόφου, η οποία ενισχύει τη μνημειακότητα της κλίμακας. Μαρμάρινα κολωνάκια (Balaustre), ψευδοκίονες, ανάγλυφα πλαίσια και υπέρθυρα, ανθωτά και ελικοειδή μοτίβα και ιωνικά επίκρανα συνθέτουν την πλούσια διακόσμηση της πρόσοψης. Το αέτωμα, μετά τις επισκευές εξαιτίας σεισμού, αντικαταστάθηκε αυθαίρετα με λάθος αναλογίες.

Τι δε βλέπω;

Σχεδιάστηκε από τον Ξενοφώντα Παιονίδη. Στο εσωτερικό, τα δωμάτια αναπτύσσονται σε σχήμα Π, γύρω από έναν επιμήκη κεντρικό χώρο που χωρίζεται στα δύο από περίτεχνη τζαμαρία. Άλλα εσωτερικά διακοσμητικά στοιχεία είναι τα ανθεμωτά γύψινα, τα ξυλόγλυπτα υπέρθυρα στις δίφυλλες ξύλινες πόρτες και τα περίτεχνα ξύλινα πατώματα. Την έπαυλη αγόρασε ο Εβραίος δικηγόρος, γνωστός και από τη συμμετοχή του στις διαπραγματεύσεις της Συνθήκης της Λωζάνης, Μανουέλ Ραφαέλ Σαλέμ. Ο γιός του, Ραφαέλ Σαλέμ, ήταν διάσημος μαθηματικός, από τον οποίο προέκυψαν και οι «Αριθμοί Σαλέμ» και το μαθηματικό βραβείο «Σαλέμ». Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στέγασε το προξενείο της Αυστροουγγαρίας και της Σερβίας.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Βασ. Όλγας 20

Βιβλιογραφία