Τι βλέπω;

Η περιοχή Βαλαωρίτου είναι η πρώην Φράγκικη συνοικία (Φραγκομαχαλάς), στην οποία κατοικούσαν Θεσσαλονικείς καταγόμενοι από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η συνοικία κάηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος της από την πυρκαγιά του 1917. Κατόπιν αυτής και μετά τη χάραξη της οδού Τσιμισκή -οπότε και διαχωρίστηκε από τα Λαδάδικα- κατασκευάστηκαν πολλά μοντέρνα κτίρια. Ελάχιστα κτίρια είναι αυτά που διασώθηκαν και θυμίζουν τη Φράγκικη συνοικία. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, επικρατεί μια ηρεμία στα στενά της πυκνοδομημένης γειτονιάς. Τα βλέμματα τραβούν κυρίως τα μικρά εναπομείναντα καταστήματα και τα ποικίλης μορφής γκράφιτι και συνθήματα. Μόλις πέφτει το σκοτάδι, η ήρεμη γειτονιά μετατρέπεται σε πόλο νυχτερινής διασκέδασης με bars και clubs, κυρίως mainstream μουσικής, λιγότερα με εναλλακτική, ενώ υπάρχουν και κάποιοι gay friendly χώροι.

Τι δε βλέπω;

Πρόκειται για μια παραδοσιακά παραγωγική γειτονιά, με μικρές βιοτεχνίες, μικρά μαγαζιά, τα οποία περνούσαν από γενιά σε γενιά, “ψαγμένα” bars και χώρους καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η φυσιογνωμία της περιοχής Βαλαωρίτου, όμως, έχει αλλάξει έντονα τα τελευταία χρόνια. Πλέον κυριαρχεί η διασκέδαση της νύχτας, έναντι των ανωτέρω, με βασικότερους θαμώνες τους φοιτητές.

Βιβλιογραφία