Τι βλέπω;

Το μεγαλύτερο μέρος της Πλατείας Δικαστηρίων καλύπτεται από πράσινο. Το βόρειο μισό έχει πολλά δέντρα και θάμνους και περιλαμβάνει παιδική χαρά, ενώ τα 2/3 του νότιου τμήματος ανήκουν στους περιβάλλοντες χώρους του Μπέη Χαμάμ και της Παναγίας Χαλκέων. Το κεντρικό τμήμα της νότιας πλευράς είναι πλάτωμα, με το άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου να δεσπόζει. Οι δύο κάθετοι άξονες διέλευσης πεζών ενθαρρύνουν την κινητικότητα. Πράγματι, η πλατεία αποτελεί μέρος ενός περιπάτου της διαδρομής Άνω Πόλη- Αριστοτέλους- Παραλία. Η επίστρωση της πλατείας δημιουργεί μοτίβα και σχήματα. Ενδεχομένως, υποδηλώνουν τη συνέχεια των μνημείων της Ρωμαϊκής Αγοράς που βρίσκονται από κάτω. Παρά τις έντονες δραστηριότητες κοινωνικοποίησης (π.χ. πολλοί παίζουν τάβλι), η φήμη της πλατείας δεν είναι άριστη, λόγω περιστατικών μικροεγκληματικότητας.

Τι δε βλέπω;

Το όνομα της πλατείας οφείλεται σε δικαστήρια που είχε σχεδιαστεί να κατασκευαστούν κατά τη δεκαετία του 1960. Το έργο ματαιώθηκε εξαιτίας αρχαιοτήτων που βρέθηκαν, καθώς κάτω από την πλατεία βρίσκεται η συνέχεια της Ρωμαϊκής Αγοράς. Κατά τα βυζαντινά και οθωμανικά χρόνια υπήρχαν οικίες. Κάηκαν με την πυρκαγιά του 1917 κι έπειτα στήθηκαν παράγκες από τους πρόσφυγες του 1922. Όταν οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν σε οργανωμένους οικισμούς, απομακρύνθηκαν τα παραπήγματα και η πλατεία ήταν μια ανοιχτή αλάνα . Κατά την Κατοχή, υπήρξε χώρος στάθμευσης στρατιωτικών οχημάτων και μεταπολεμικά αστικών λεωφορείων. Εδώ δολοφονήθηκε ο αντιστασιακός Δημήτρης Κωφίτσας από παρακρατικούς κατά τον εμφύλιο πόλεμο. Ο Κωφίτσας είχε αρνηθεί δύο φορές να δώσει λίστα αντιστασιακών στις κατοχικές γερμανικές αρχές.

Βιβλιογραφία