Τι βλέπω;

Το μάτι του Έλληνα έχει κορεστεί από τις πολυκατοικίες και συχνά θεωρεί ότι όλες είναι ίδιες, ακόμη και αν μορφολογικά μπορεί να μην έχουν καμία σχέση ή να απέχουν χρονικά μέχρι και πάνω από 40 χρόνια. Στην οδό Κασσάνδρου θα δούμε λίγες πολυκατοικίες της δεκαετίας του 1950 και ακόμη λιγότερες προηγούμενων δεκαετιών. Οι περισσότερες είναι των δεκαετιών του 1960 και 1970, της περιόδου της εκρηκτικής οικοδόμησης. Παρόλο που αρχιτεκτονικά δε θεωρούνται αριστουργήματα, είναι πολύ χρήσιμο να παρατηρήσουμε την τυπολογία των περισσοτέρων κτιρίων της εποχής αυτής. Υπάρχει μία ήπια ογκοπλαστικότητα και συμμετρία σε ανοίγματα, εξώστες, κανάβους, σε κάθετους και οριζόντιους άξονες, ακόμα και στην εφαρμογή των χρωμάτων. Παρόλο που η πολυκατοικία, όπως αναπτύχθηκε κατά το δεύτερο μισό του 20^ου αιώνα, είναι μία μαζικότερη μορφή κατοικίας που εστίασε στη λειτουργική ποσότητα και όχι στην αισθητική ποιότητα, οι πολυκατοικίες αυτές φαίνεται να μην έχουν απομακρυνθεί πολύ από τις βασικές αρχές του μοντερνισμού. Σήμερα, σε αυτές ζούνε πολλοί φοιτητές, αρκετές οικογένειες μεταναστών και στα ισόγεια στεγάζονται μικρά καταστήματα, όπως mini markets, φούρνοι και χώροι εστίασης.

Τι δε βλέπω;

Και παλαιότερα στεγάζονταν οικογένειες λαϊκών στρωμάτων, φοιτητές και μικρές επιχειρήσεις όπως παντοπωλεία, ενώ κατά τη δεκαετία του 1980 η Κασσάνδρου ήταν ένας πολύ εμπορικός δρόμος.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Οδός Κασσάνδρου

Βιβλιογραφία