Φίλιππος Β της Μακεδονίας

Τι βλέπω;

Ο ορειχάλκινος ανδριάντας, έργο του καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών, Γεωργίου Νικολαΐδη (1924-2001), απεικονίζει το βασιλιά του ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας Φιλίππου Β, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βρίσκεται πάνω σε μικρή βάση (1,5μ.) και αυτό εμποδίζει το γλυπτό να αποκτήσει μνημειακότητα. Ο Φίλιππος αναπαρίσταται με στάση αμυντική και αμυντικό εξοπλισμό και όχι επιθετική και επιθετικό εξοπλισμό, όπως ίσχυε στην πραγματικότητα. Επί της βασιλείας του, η Μακεδονία κατέστη υπερδύναμη. Ο ίδιος κατέκτησε και ένωσε τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις- κράτη και προετοίμασε το έδαφος για την εκστρατεία εναντίον των Περσών, την οποία πραγματοποίησε τελικά ο γιός του Αλέξανδρος.

Τι δε βλέπω;

Παρόλο που το έργο είναι μια καλλιτεχνική δημιουργία, έχει υποστεί έντονη κριτική, κυρίως για την ιστορική ασυνέπειά του. Βασικότερος εκφραστής της κριτικής αυτής είναι ο καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας Παναγιώτης Φάκλαρης και εστιάζει σε 6 σημεία: 1) Η χρονική συγκυρία τοποθέτησης του γλυπτού (αρχές δεκαετίας του ’90) είχε καθαρά πολιτική σκοπιμότητα, σχετική με το θέμα της ονομασίας της γειτονικής Βόρειας Μακεδονίας, η οποία μέχρι πρόσφατα διεκδικούσε το όνομα “Μακεδονία”. 2) Η θέση του δεν το αναδεικνύει, κυρίως επειδή είναι περιορισμένος ο περιβάλλων χώρος. Ίσως τοποθετήθηκε εκεί λόγω της γειτνίασης με το Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο μέχρι πρόσφατα φιλοξενούσε θησαυρούς των τάφων της Βεργίνας κι έναν σκελετό, ο οποίος εικάζεται ότι ανήκει στο Φίλιππο Β. 3) Ο αμυντικός οπλισμός του έχει λάθη, παραλείψεις, ανακολουθίες και ιστορικές ανακρίβειες. 4) Το πρόσωπό του δεν είναι γνωστό αν ήταν όντως έτσι, καθώς δεν υπάρχουν προσωπογραφίες, οι οποίες να αποδίδονται με βεβαιότητα σε αυτόν. 5) Είναι “αστοχία” το ότι αναπαρίσταται πεζός και όχι έφιππος. 6) Η δυσμορφία του ματιού του αποδόθηκε αυθαίρετα, ενώ δεν απεικονίζονται όλες οι χαρακτηριστικές δυσμορφίες του σώματός του.

Βιβλιογραφία