Τι βλέπω;

Έξω από τον σταθμό του μετρό “Βενιζέλου” έχει τοποθετηθεί το «Μνημείο Εργάτη» ή αλλιώς «Μνημείο Πρωτομαγιάς του ‘36» ή «Μνημείο Πεσόντων Εργατών». Είναι μεταλλική αναθηματική πλάκα που πλαισιώνεται από σκαλωσιές. Αναπαριστά μία μάνα που θρηνεί το νεκρό γιό της. Η αναπαράσταση είναι αφαιρετική και τα άκρα των φιγούρων είναι εκτός πλαισίου της εικόνας, με αποτέλεσμα οι φιγούρες να αποκτούν προοπτική και το έργο δραματικότητα.

Τι δε βλέπω;

Το γλυπτό φιλοτεχνήθηκε από τον Άγγελο Βλάσση. Δεν έχει τις αρχικές του διαστάσεις (η σκαλωσιά ήταν μεγαλύτερη), επειδή η σημερινή του θέση δεν είναι η αρχική. Είχε τοποθετηθεί μπροστά από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Είναι αφιερωμένο στους περίπου 6000 καπνεργάτες απεργούς που διαδήλωσαν στο διοικητήριο στις 8 Μαΐου 1936, με αποτέλεσμα τη βίαιη αστυνομική καταστολή που οδήγησε σε πυροβολισμούς, ποδοπατήματα και εν τέλει σε 280 τραυματίες και 9 νεκρούς. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε γενικευμένη εξέγερση και εξελίχθηκε σε διμέτωπη σύγκρουση της αστυνομίας με το γενικό πλήθος. Οι κηδείες των θυμάτων συγκέντρωσαν 150.000 πολίτες. Ο στρατός που στάλθηκε για να διαλύσει το πλήθος, προσχώρησε στους διαδηλωτές. Στο τέλος, η κυβέρνηση έστειλε το στόλο και στρατό από τη Λάρισα, με αποτέλεσμα να καταστείλει την εξέγερση με άλλους 12 νεκρούς.

Βιβλιογραφία