Κατοικίες Κηφισιάς

Τι βλέπω;

Στην περιοχή της Παλαιάς Κηφισιάς υπάρχουν πολλά εντυπωσιακά κτίσματα, στην πλειοψηφία τους επαύλεις, τα λεγόμενα «αρχοντικά της Κηφισιάς». Είναι σαν μια χρονοκάψουλα που μας μεταφέρει στο τέλος του 19^ου και τις αρχές του 20^ου αιώνα. Η μεγάλη ποικιλία αρχιτεκτονικών ρυθμών και επιρροών, δείχνει την επαφή των αρχιτεκτόνων και των ιδιοκτητών με την κεντρική Ευρώπη. Μερικά από τα αρχοντικά που ξεχωρίζουν είναι α) η βίλα Καζούλη (1890) με τον εμβληματικό τρούλο, ο οποίος αποτελεί τοπόσημο της Κηφισιάς και είναι ένας σπάνιος συνδυασμός νεοκλασικισμού και αρ νουβώ, β) η έπαυλη Ζούρα (1872) με το χαρακτηριστικό πύργο, τη μνημειώδη μαρμάρινη σκάλα, τον κήπο και τη θολωτή είσοδο, γ) η οικία Ντέρπφελντ (1891) που σχεδιάστηκε από τον ίδιο, με την περίτεχνη ξύλινη διακόσμηση στις όψεις και τους ορόφους και δ) το πέτρινο νηπιακό κέντρο Μπωντέν με την περίτεχνη στέγη των αρχών του 20^ου αιώνα. Άλλα ενδιαφέροντα κτίρια είναι η βίλα Κότσικα, η οικία Φωκίωνος Νέγρη, το αρχοντικό Θεόδωρου Δηλιγιάννη και τα αρχοντικά στις οδούς Κασσαβέτη 19, Αγίου Δημητρίου 13, Αγίων Θεοδώρων 10, Κηφισίας 299 και Κυριαζή 19.

Τι δε βλέπω;

Γιατί όλος ο πλούτος ήταν συγκεντρωμένος εδώ; Η Κηφισιά ήταν εξοχική περιοχή και δε συνδεόταν πολεοδομικά με την Αθήνα. Εδώ βρίσκονταν οι εξοχικές κατοικίες των μεγαλοαστών της χώρας. Επέλεξαν την Κηφισιά για να βρίσκονται κοντά στα θερινά ανάκτορα του Τατοΐου και να βρίσκονται σε αμεσότερη επαφή με το βασιλιά.

Βιβλιογραφία