Τι βλέπω;

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά είναι ένα από τα σημαντικότερα νεοκλασικά κτίρια της Ελλάδας και του 19ου αιώνα. Είναι απόλυτα συμμετρικό με μήκος 34μ. και πλάτος 45μ. Η πρόσοψη έχει πρόπυλο κορινθιακού ρυθμού με αέτωμα. Οι κίονες δε σκαλίστηκαν και δεν έχουν τις τυπικές ραβδώσεις υπό το φόβο μη λεπτύνουν αρκετά και προκύψουν στατικά προβλήματα. Πάνω από το δώμα υπάρχει υπερύψωση, η οποία και αυτή στέφεται με αέτωμα.

Τι δε βλέπω;

Το εσωτερικό του κτιρίου είναι επίσης σημαντικό. Η αίθουσα, χωρητικότητας 1300 θέσεων, είναι ιταλικού τύπου, έχει δηλαδή σχήμα πετάλου με θεωρεία και εξώστες τεσσάρων επιπέδων. Η σκηνή είναι περίτεχνη με διαστάσεις 20×14μ. Ο ημισφαιρικός εσωτερικός θόλος και η στέγη του θεάτρου ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα για την εποχή, γι’ αυτό και κατασκευάστηκαν από έμπειρους καραβομαραγκούς. Το θέατρο φιλοξένησε πολλούς θιάσους και χορευτικές παραστάσεις, ενώ παλαιότερα στέγασε τη δημοτική βιβλιοθήκη και την πινακοθήκη του Πειραιά. Εξαιτίας προβλημάτων από σεισμούς, έμεινε επί 14 χρόνια κλειστό. Τα πρόσφατα εγκαίνιά του ήταν λαμπερά, όπως ακριβώς και τα πρώτα εγκαίνια το 1895. Αξιοπερίεργο και συνάμα σημαντικό είναι επίσης ότι κατασκευάστηκε σε μια εποχή και περιοχή με λίγους κατοίκους και ελάχιστους διανοούμενους. Γιατί η πρόσοψη βλέπει προς το λόφο και όχι προς τη θάλασσα; Είμαστε στην εποχή που οι μεγαλοαστοί του Πειραιά ήθελαν να «γυρίσουν την πλάτη» προς τις ρυπογόνες και θορυβώδεις δραστηριότητες του λιμανιού και να «στήσουν» ένα νέο κέντρο.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Λ. Ηρώων Πολυτεχνείου & Λ. Βασ. Γεωργίου Α

Βιβλιογραφία