Τι βλέπω;

Το νεοκλασικό αυτό κτίριο αρχικά σχεδιάστηκε από τον Πάνο Καραθανασόπουλο κι έπειτα υπέστη επεμβάσεις από τους Αλέξανδρο Νικολούδη και Αναστάσιο Μεταξά. Έτσι, το κτίριο δεν έμεινε για πολύ καιρό στην αρχική του μορφή. Με την αποκατάστασή του, κατά τη δεκαετία του 1980, ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Καλλιγάς σχεδίασε την προσθήκη του όπισθεν μοντέρνου κτιρίου, αξιοποιώντας έτσι το ελεύθερο οικόπεδο και δίνοντας τη δυνατότητα στην τράπεζα να καλύψει τις λειτουργικές της ανάγκες. Ήταν ένα τολμηρό έργο, ένα μείγμα ιδεαλισμού και ρεαλισμού, μία μάλλον μουσειακή προσέγγιση στο ιστορικό κτίριο και μιας μορφολογικά ουδέτερης νέας κατασκευής που δεν το επισκιάζει. Παρά τις διάφορες τότε επικρίσεις, αυτή η λύση αποτελεί παράδειγμα για αντίστοιχες περιπτώσεις έως τις μέρες μας, αλλά με τη χρήση μορφολογικά πιο ουδέτερων υλικών, όπως το γυαλί.

Τι δε βλέπω;

Ήταν πιθανότατα έδρα της Λαϊκής Τράπεζας, αλλά στη συνέχεια στέγασε και άλλες τράπεζες, όπως την Εθνική Κτηματική Τράπεζα. Οι μετατροπές και οι προσθήκες, όπως ο επιπλέον όροφος και η φθορά διακοσμητικών στοιχείων, ξεκίνησαν από το μεσοπόλεμο και συνεχίστηκαν για δεκαετίες. Παρόλο που ο τρίτος κατά σειρά αρχιτέκτονας, Αναστάσιος Μεταξάς, ήταν υπέρ ενός «συγκρατημένου» κλασικισμού, χωρίς υπερβολές, όπως αρμόζει στο λιτό ελληνικό τοπίο, δεν υπήρξε πολύ πιστός σε αυτήν την αρχή, κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα με τον επιπλέον όροφο και το κουβούκλιο με ζωφόρο ως επίστεψη στον κεντρικό κάθετο άξονα. Μετά από πυρκαγιά που προκάλεσε σοβαρές ζημιές, το κτίριο έμεινε έρημο για μεγάλο διάστημα.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Πανεπιστημίου/ Ελευθερίου Βενιζέλου 40

Βιβλιογραφία