Κηφισιά- Κεφαλάρι
Η Κηφισιά, μαζί με το Κεφαλάρι, είναι μια ακόμα επιλογή για απογευματινή ή νυχτερινή έξοδο.
Νεότερη και Σύγχρονη εποχή (1821 - )
Οθωμανική εποχή (1453- 1821)
Βυζαντινή εποχή (331 μ.Χ.- 1453)
Ρωμαϊκή εποχή (30 π.Χ.- 330 μ.Χ.)
Ελληνιστική εποχή (322- 31 π.Χ)
Κλασική εποχή (478-323 π.Χ)
Αρχαϊκή εποχή (800-479 π.Χ)
Γεωμετρική εποχή (-1100- 800 π.Χ)
Προϊστορία (-1100 π.Χ.)
Τι βλέπω;
Η Κηφισιά πήρε το όνομά της από τον ποταμό Κηφισό. Η συνοικία έχει πολλά εντυπωσιακά αρχοντικά του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, μια ενδιαφέρουσα αγορά, καφέ, ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια (κυρίως στην οδό Κασσαβέτη), χώρους πολιτισμού, ακόμη και αρχαιότητες. Το παραπλήσιο Κεφαλάρι είναι μια ήρεμη περιοχή με επίσης ενδιαφέροντα καφέ, εστιατόρια και ήσυχα bars.
Τι δε βλέπω;
Η Κηφισιά και το Κεφαλάρι ανήκουν στις ακριβότερες περιοχές της Αθήνας και της χώρας. Η Κηφισιά ήταν χωριό της Αττικής, αγαπημένος προορισμός των Αθηναίων, ήδη από τα ρωμαϊκά χρόνια. Με την ανεξαρτησία της Ελλάδας, έγινε θέρετρο αριστοκρατών λόγω της πλούσιας βλάστησης, των νερών και λόγω της εγγύτητας με τα θερινά ανάκτορα του Τατοΐου. Στην αρχαιότητα πιστευόταν ότι στην πηγή του Κεφαλαρίου συγκεντρώνονταν οι νύμφες. Το Κεφαλάρι έγινε πιο γνωστό κατά το μεσοπόλεμο, λόγω των ξενοδοχείων και των κατοικιών πολιτικών και καλλιτεχνικών προσωπικοτήτων. Μεταπολεμικά, το οργιώδες πράσινο άρχισε να δίνει τη θέση του στο μπετόν των πολυκατοικιών. Ωστόσο, η καταστροφή του πρασίνου της Κηφισιάς καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα καταγράφεται σε πολλές ιστορικές πηγές, με τις πυρκαγιές συχνά να φτάνουν έως τους πρόποδες της Πάρνηθας και της Πεντέλης.
Βιβλιογραφία
Καπετάνιος Β. Α., (2006), Αθήνα Ζεις; Η πόλη που έφυγε, η πόλη που μένει…, Αθήνα: Εκδόσεις Φιλιππότη
Καρδαμίτση- Αδάμη Μ., (2009-2010), Αθήνα, μεταμορφώσεις του αστικού τοπίου, Αθήνα: Μουσείο Μπενάκη
