Τι βλέπω;

Μέχρι την οικονομική κρίση, η συνοικία του Κολωνακίου ήταν συνώνυμο των ακριβών καταστημάτων, των μεγαλοαστών, των μπουτίκ και των μεγάλων δικηγορικών γραφείων και ιατρείων. Ακόμη και μετά την κρίση, ωστόσο, το Κολωνάκι διατήρησε το μεγαλοαστικό του προφίλ, παρόλο που αρκετές από τις μπουτίκ έχουν κλείσει κι έχουν ανοίξει περισσότερα καταστήματα εστίασης. Το προφίλ αυτό συμπληρώνουν παλαιά, παραδοσιακά και νεότερα καφέ και κάποια μπαρ, τα οποία γεμίζουν κυρίως τις Παρασκευές και τα Σάββατα. Το Κολωνάκι φημίζεται και για την ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική του. Εκλεκτικιστικά κτίρια πλουσίων οικογενειών, μοντέρνες πολυκατοικίες του Μεσοπολέμου (μια στυλιζαρισμένη εκδοχή του μοντέρνου με γεωμετρική καθαρότητα) και κάποια πολύ ενδιαφέροντα παραδείγματα σύγχρονης αρχιτεκτονικής συνθέτουν την αστική του ταυτότητα.

Τι δε βλέπω;

Το Κολωνάκι πήρε το όνομά του από το ρωμαϊκό κίονα που ανακαλύφθηκε κοντά στη Δεξαμενή. Μια άλλη εκδοχή για την ονομασία βασίζεται σε μια παλαιά πρόληψη. Για την αποτροπή επιδημιών, οι κάτοικοι περιέφεραν μοσχάρια στην πόλη, τα έσφαζαν και τα έθαβαν σε λάκκους, πάνω στους οποίους τοποθετούσαν κολωνάκια. Οι εύποροι Αθηναίοι του 19^ου αιώνα επέλεξαν να εγκατασταθούν σε αυτήν την περιοχή ώστε να βρίσκονται κοντά στα ανάκτορα (σημερινό κοινοβούλιο). Εδώ κατασκευάστηκαν οι πρώτες πολυκατοικίες κατά τη δεκαετία του 1920, σε μια προσπάθεια της τότε ελίτ να διαχωριστεί από τους Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, οι οποίοι έμεναν σε παραπήγματα και η χωρική τους εξάπλωση στην πόλη ήταν αλματώδης.

Βιβλιογραφία