Τι βλέπω;

Η επίσκεψη στο λόφο είναι μια μοναδική εμπειρία. Αρχιτεκτονική που συνδυάζει το αρχαίο με το μοντέρνο, Ιστορία, πολιτισμός και φύση αποτελούν ένα σπάνιο σύνολο εμπειριών. Ο ναός του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη στη βορειανατολική είσοδο, τμήματα της οχύρωσης της αρχαίας πόλης, το Θέατρο Ελληνικών Χορών Δόρα Στράτου (900 θέσεων), η Πνύκα, το Επτάθρονο, το Εθνικό Αστεροσκοπείο, οι αρχαίες συνοικίες της Μελίτης (βόρεια του λόφου) και της Κοίλης με την κεντρική αρχαία οδό είναι μερικά από τα σημεία αναφοράς. Επίσης, ξεχωρίζουν τα θεμέλια του «Διατειχίσματος» (από την κορυφή έως το Λουμπαρδιάρη και στην κορυφογραμμή μεταξύ Πνύκας και Αστεροσκοπείου), δηλαδή του τείχους που θα κατασκεύαζαν εν μέσω πανικού οι Αθηναίοι μετά τη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) για να αποκρούσουν τους Μακεδόνες. O λόφος αποτελεί μια όαση για περιπάτους, ίσως και για τρέξιμο, ενώ μπορεί κανείς να απολαύσει την καλύτερη θέα της Ακρόπολης και μεγάλου μέρους της πόλης.

Τι δε βλέπω;

Το όνομά του λόφου Φιλοπάππου προέρχεται από το ομώνυμο μνημείο στην κορυφή του. Παρά τον απαγορευτικό νόμο για ενταφιασμό των νεκρών μέσα στην πόλη το μνημείο του Φιλοπάππου είναι από τα ελάχιστα ταφικά μνημεία που επιτράπηκε να «σπάσουν» αυτόν τον κανόνα. Εναλλακτικά λέγεται και λόφος Μουσών (ονομαζόταν και «Μουσείο» ή «Μουσαίο» από τον ποιητή Μουσαίο του 5ου αι. π.Χ.) εξαιτίας ενός ιερού των Μουσών στην αρχαιότητα. Ομοίως και με το λόφο των Νυμφών. Κατά τη Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία ονομαζόταν «Σέγκιο» ή «Σέντζο» που σημαίνει θρόνος, λόγω του σχήματος του μνημείου του Φιλοπάππου. Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους και την περίοδο της Τουρκοκρατίας, σε σπηλιά του λόφου, η οποία αργότερα υπέστη λατόμηση, οι Αθηναίοι πίστευαν ότι κατοικούσαν τρεις αδελφές, η Πανώλη, η Χολέρα και η Ευλογιά, οι οποίες έσπερναν το θάνατο στην πόλη. Ο λόφος υπήρξε διαχρονικά σημείο παράταξης στρατιωτικών δυνάμεων και πολιορκητών της πόλης (π.χ. Μιθριδάτης, Σύλλας, Οθωμανοί, Μοροζίνι, Έλληνες επί Επαναστάσεως). Σήμερα, αποτελεί σημείο αναφοράς της πόλης την Καθαρά Δευτέρα, οπότε οι Αθηναίοι πετούν χαρταετούς και γιορτάζουν τα κούλουμα.

Βιβλιογραφία