Λυκαβηττός
Ο Λυκαβηττός έχει ύψος 277 μέτρων, προσφέροντας μια μοναδική θέα του μεγαλύτερου μέρους της πόλης.
Νεότερη και Σύγχρονη εποχή (1821 - )
1832 Μέχρι τότε ονομαζόταν "Αγχεσμός".
1880 Μέχρι και το 1915 ο λόφος δεντροφυτεύεται.
1881 Ξεκίνησε να λατομείται ο μέχρι τότε γυμνός λόφος.
1885 Ενώ ο Λυκαβηττός φυλασσόταν αυστηρά, καθώς βρισκόταν σε φάση αναδάσωσης, ο πρέσβης της Μεγάλης Βρετανίας Arthur Nicolson απαίτησε να του επιτραπεί η είσοδος κατά τη διάρκεια περιπάτου με τη σύζυγό του. O χωροφύλακας Λουκάς Καλπούζος αρνήθηκε, και σύμφωνα με ισχυρισμούς του πρέσβη, ο Καλπούζος του επιτέθηκε. Ο πρέσβης απέστειλε αναλυτική έκθεση προς τη Βρετανική κυβέρνηση και επίσημη διαμαρτυρία προς την ελληνική κυβέρνηση. Ο Καλπούζος φυλακίστηκε για δύο μήνες χωρίς έρευνα και δίκη και αποπέμφθηκε από το σώμα σε μία εξευτελιστική τελετή για την Ελλάδα. Υπεστάλη η ελληνική σημαία στην Πλατεία Συντάγματος με παράλληλη ανάκρουση του βρετανικού εθνικού ύμνου. Η στάση της κυβέρνησης Τρικούπη προκάλεσε τη μήνη της αντιπολίτευσης και του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, όπως άλλωστε αποτυπώθηκε και στις εκλογές που ακολούθησαν.
1936 Κατασκευάζεται το "Καταφύγιο του Λυκαβηττού" για τη φύλαξη αρχείων και υψηλών προσωπικοτήτων σε περίπτωση κινδύνου.
Οθωμανική εποχή (1453- 1821)
Βυζαντινή εποχή (331 μ.Χ.- 1453)
Ρωμαϊκή εποχή (30 π.Χ.- 330 μ.Χ.)
Ελληνιστική εποχή (322- 31 π.Χ)
Κλασική εποχή (478-323 π.Χ)
Αρχαϊκή εποχή (800-479 π.Χ)
Γεωμετρική εποχή (-1100- 800 π.Χ)
Προϊστορία (-1100 π.Χ.)
Τι βλέπω;
Ο Λυκαβηττός έχει ύψος 277 μέτρων, προσφέροντας μια μοναδική θέα του μεγαλύτερου μέρους της πόλης. Οι αρχαίοι τον θεωρούσαν τον ιδανικό λόφο για μετεωρολογική παρατήρηση. Το όνομά του είναι προελληνικό, γι’ αυτό δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε με ακρίβεια τι σημαίνει. Οι εικασίες ότι το όνομα “Λυκαβηττός” προέρχεται από την ύπαρξη λύκων στην αρχαιότητα, δεν έχουν καμία επιστημονική βάση. Η πρόσβαση στα υψηλά σημεία του λόφου γίνεται είτε μέσω του μεγάλου δικτύου μονοπατιών είτε από το τελεφερίκ στο τέρμα της οδού Πλουτάρχου. Στην κορυφή του λόφου υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και νοτιοδυτικότερα και χαμηλότερα το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων. Επιπλέον, υπάρχει ένα θέατρο και μια καφετέρια. Ο Λυκαβηττός είναι ασβεστολιθικός βράχος και σήμερα είναι κατά κύριο λόγο πευκόφυτος, αν κι έχει και αρκετά άλλα είδη δέντρων (π.χ. κυπαρίσσια, ελιές, ευκάλυπτους κ.α.), αλλά και θάμνων. Επίσης, εντοπίζονται 11 είδη πτηνών, μικρά αρπακτικά, αλεπούδες και νυχτερίδες.
Τι δε βλέπω;
Ο λόφος σχηματίστηκε σύμφωνα με δύο μυθολογικές εκδοχές. Η πρώτη αναφέρει ότι η Αθηνά επιστρέφοντας από την Παλλήνη, κουβαλούσε το βράχο για να οχυρώσει την Ακρόπολη. Στο δρόμο έμαθε για τη γέννηση του εγγονού του Κέκροπος και από την ταραχή τής έπεσε από τα χέρια. Η δεύτερη εκδοχή λέει ότι κουβαλούσε το βράχο από την Πεντέλη για να τον τοποθετήσει στην Ακρόπολη ανεβάζοντας το ύψος της, ώσπου έμαθε ότι οι κόρες του Κέκροπα άνοιξαν το κουτί που τους είχε εμπιστευθεί και από την ταραχή τής έπεσε. Από το Λυκαβηττό απορρέουν αρκετά ρέματα, θαμμένα σήμερα κάτω από τους δρόμους της σύγχρονης πόλης. Από την εποχή του μεσοπολέμου κιόλας, θεωρείτo σύμβολο εξαγνισμού από τη ρύπανση της πόλης. Επί εποχής Όθωνα, (αν και σπάνια) άναβαν 100 φανάρια, τα οποία σχημάτιζαν το Ο από το όνομά του. Αργότερα, ο αρχιτέκτονας Τσίλερ είχε μεγαλεπίβολα σχέδια για το λόφο, τα οποία όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
Βιβλιογραφία
http://www.attiko-prasino.gr/Default.aspx?tabid=1111&language=el-GR
Τελευταία επίσκεψη 22/8/2013
Γιοχάλας Θ., Καφετζάκη Τ., (2013), Αθήνα, Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία, Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ
Καπετάνιος Β. Α., (2006), Αθήνα Ζεις; Η πόλη που έφυγε, η πόλη που μένει…, Αθήνα: Εκδόσεις Φιλιππότη
Μολινός Σ., Α., (2013), Ο Λυκαβηττός, στο Φιλιππότη Σ.Γ., (2013), Αθηναϊκό Ημερολόγιο, Φιλιππότη, σ.σ. 81-85.
Φωκά Ι., Βαλαβάνης Π., (1994), Περίπατοι στην Αθήνα και την Αττική, τόποι, θεοί, μνημεία, Κέδρος
