Τι βλέπω;

Το κτίριο του Αλεξάνδρου Νικολούδη (απόφοιτος της Ecole des Beaux- Arts) και του Γκαστόν Ζιλλιερόν στεγάζει τη φοιτητική λέσχη του πανεπιστημίου. Το ισόγειο έχει διπλό ύψος, οι όροφοι χωρίζονται μεταξύ τους με γείσο, τα απλά και σύνθετα ανοίγματα εναλλάσσονται και η γωνία του κτιρίου είναι καμπύλη. Αν και χαρακτηρίζεται ως εκλεκτικιστικό κτίριο από μερίδα της βιβλιογραφίας (π.χ. Γιοχάλας- Καφετζάκη, 2013, Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας), το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών το εντάσσει στο ρεύμα του κλασικισμού, εστιάζοντας στα αετώματα των παραθύρων και τους πεσσούς δωρικού τύπου. Στο ισόγειο του κτιρίου στεγάζονται καταστήματα, ενώ στους ορόφους οι υπηρεσίες της λέσχης. Την περίοδο της δικτατορίας (1972) προστέθηκε άλλος ένας όροφος, ο οποίος αλλοίωσε τη φυσιογνωμία του κτίσματος.

Τι δε βλέπω;

Πριν την κατασκευή της Πανεπιστημιακής Λέσχης υπήρχε ο βαριετέ θερινός κινηματογράφος “Λουξ” (1926-1925). Επίσης, στη γωνία Ιπποκράτους και Ακαδημίας, ο γιος του σημαντικότερου ιστορικού της νεότερης Ελλάδας, Δημήτριος Παπαρηγόπουλος, πραγματοποίησε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για τις συνθήκες κράτησης εξεγερμένων μεταλλωρύχων. Η πράξη του αυτή του κόστισε τη ζωή, διότι η υγεία του κλονίστηκε σημαντικά και προσβλήθηκε από φυματίωση.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Ιπποκράτους 15 & Ακαδημίας

Βιβλιογραφία