Τι βλέπω;

Η αρχιτεκτονική του σταθμού ακολουθεί μία βιοκλιματική λογική. Στις εισόδους και στο επίπεδο εισιτηρίων γίνεται εκτεταμένη χρήση γυαλιού, ώστε να εισρέει φυσικό φως μέχρι τις αποβάθρες. Αυτές οι κάθετες γυάλινες επιφάνειες επιτρέπουν επίσης την απευθείας θέαση εικαστικών συνθέσεων, οι οποίες βρίσκονται στις εισόδους. Ωστόσο, οι βραχόκηποι στην είσοδο δε θεωρούνται μια αρκετά επιτυχημένη εφαρμογή. Ο σταθμός δε στερείται εργονομίας, καθώς η κάτοψή του είναι απλή και παράλληλα έχει επαρκή χώρο για τη φιλοξενία καταστημάτων. Εκτός από το γυαλί, επίσης εκτεταμένη είναι και η χρήση αλουμινίου.

Τι δε βλέπω;

Ήταν ο βόρειος τερματικός σταθμός της γραμμής 2 από το 2004 έως το 2013. Βρίσκεται στο Περιστέρι, αλλά το όνομά του προέρχεται από τον κοντινό ναό του Αγίου Αντωνίου.

Βιβλιογραφία