Τι βλέπω;

Ο σταθμός του μετρό έλαβε το όνομά του από την παλαιά ονομασία του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού Αθηνών και αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα, αυτά των εισιτηρίων και των αποβάθρων. Στο πρώτο επίπεδο, υπάρχουν διακοσμητικοί πίνακες με παλαιές αμαξοστοιχίες, βαγόνια και τροχούς, οι οποίοι συμβολικά συνδέουν το σταθμό του μετρό με τον ιστορικό σιδηροδρομικό σταθμό. Το πιο ξεχωριστό στοιχείο του σταθμού, ωστόσο, είναι η διακόσμηση των αποβάθρων με το έργο «Ανθρώπινα Πλήθη» του Γιώργου Γαΐτη, ενός σημαντικού εκπροσώπου του μοντερνισμού. Το έργο αποτελείται από ζωγραφισμένο ξύλο και αναπαριστά 22 ασπρόμαυρες κυβιστικές ανδρικές φιγούρες σε κόκκινο φόντο. Οι φιγούρες είναι ανέκφραστες και συμβολίζουν την ψυχική μοναξιά του ανθρώπου, παρά το γεγονός ότι στο φυσικό χώρο περιτριγυρίζεται από μεγάλα πλήθη. Τα μεταλλικά καθίσματα εκατέρωθεν του έργου ακολουθούν τη λογική του γλυπτού και προκύπτει ένα ενιαίο και αρμονικό σύνολο.

Τι δε βλέπω;

Οι κυβιστικές ανδρικές φιγούρες ήταν το καλλιτεχνικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του Γαΐτη. Το συγκεκριμένο έργο είναι αντίγραφο και κατασκευάστηκε με άδεια της κόρης του. Η εταιρεία κατασκευής του μετρό επιθυμούσε την ανάδειξη σημαντικών καλλιτεχνών της χώρας μέσω της διακόσμησης των σταθμών, γι’ αυτό συναντάμε διάφορα εικαστικά έργα στους περισσότερους σταθμούς.

Βιβλιογραφία