Τι βλέπω;

Ο τάφος αυτός είναι υπόγειος και αποτελείται από «δρόμο» (διάδρομο) 27μ Χ 3μ, το «στόμιο» (είσοδος) και το «θάλαμο». Ο θάλαμος είναι κωνικός, με διάμετρο 8,35μ και ύψος 8,74μ. Χτίστηκε με μικρές στοιβαγμένες πέτρες και το χώμα που αφαιρούσαν για τη διάνοιξη του τάφου το τοποθετούσαν από πάνω κι έτσι σχηματιζόταν ένα είδος τύμβου. Το υπέρθυρο στην είσοδο είναι ένας ογκώδης επιμήκης λίθος και πάνω από αυτόν υπάρχουν 4 μικρότεροι με κενά μεταξύ τους. Το σύνηθες σε αντίστοιχους τάφους ήταν το «ανακουφιστικό τρίγωνο», δηλαδή ένα κενό τριγωνικού σχήματος, το οποίο απέτρεπε την κατάρρευση της εισόδου.

Τι δε βλέπω;

Ανακαλύφθηκε λίγα χρόνια μετά της Μυκήνες. Από τότε, οι αρχαιολόγοι όταν έβλεπαν λόφους που δεν έμοιαζαν να είναι φυσικοί, πραγματοποιούσαν ανασκαφές. Αρκετοί προϊστορικοί τάφοι ανακαλύφθηκαν στην Αττική. Τα βασίλεια της Αττικής -όπως και αυτό των Αχαρνών- ήταν διάσπαρτα και η συνένωσή τους τον 13^ο αιώνα π.Χ. ήταν η απαρχή της ισχυρής πόλης- κράτους της Αθήνας. Ο συγκεκριμένος τάφος των Μυκηναϊκών χρόνων, ανήκε σε κάποια εξέχουσα προσωπικότητα και οικογένεια της περιοχής, όπως προκύπτει και από τα πολυάριθμα και πολυτελή κοσμήματα (χρυσά, αργυρά, ελεφάντινα κ.α.), αγγεία, όπλα, μία περίτεχνη πυξίδα (κουτί καλλωπισμού) και πολλά ακόμα αντικείμενα, με σπουδαιότερο την ελεφάντινη λύρα 7 ή 8 χορδών, με ανάγλυφες σφήκες στη βάση της, η οποία αποτελεί πολύτιμη πηγή γνώσης για τη μουσική της εποχής. Ο διάδρομος καλυπτόταν από χώμα και όταν ήταν να θαφτεί νέος νεκρός, οι δούλοι τον ξανάνοιγαν και τοποθετούσαν στην άκρη του θαλάμου τους παλαιότερους νεκρούς. Στο διάδρομο βρέθηκαν λατρευτικά αντικείμενα αφιερωμένα σε ηρωοποιημένους νεκρούς που χρονολογικά έφταναν έως τον 5^ο αιώνα π.Χ., οπότε και ο χώρος σταμάτησε να χρησιμοποιείται, πιθανότατα εξαιτίας του Πελοποννησιακού Πολέμου. Τα ευρήματα του τάφου εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Λίγο βορειότερα βρίσκεται και η πολύ ενδιαφέρουσα Αρχαιολογική Συλλογή Αχαρνών.

Βιβλιογραφία