Τι βλέπω;

Οι πρόποδες του βράχου της Ακρόπολης έχουν αρκετά σπήλαια, τα οποία χρησίμευαν ποικιλοτρόπως, από την προϊστορία έως την ύστερη αρχαιότητα. Ξεκινώντας από τα δυτικά προς τα ανατολικά, συναντάμε την σπηλιά Κλεψύδρα (μία από τις βασικές πηγές νερού του βράχου), τα σπήλαια του Απόλλωνα Υπακραίου (εκεί κοιμήθηκε ο Απόλλωνας με την Κρέουσα, κόρη του Ερεχθέα, η οποία γέννησε τον Ίωνα, γενάρχη των Ιώνων) και του Διός Ολυμπίου και Αστραπιαίου. Παρακάτω, σε κόγχες του βράχου τιμούνταν οι νύμφες και ο θεός Πάνας. Οι Αθηναίοι χρησιμοποιούσαν την Κλεψύδρα από τα Μυκηναϊκά χρόνια. Υπήρχε η δυνατότητα να κατεβαίνουν σε αυτήν κρυφά και αθόρυβα, ακόμα και σε περιπτώσεις πολιορκίας της Ακρόπολης. Ανατολικότερα, στην επόμενη σπηλιά είναι το ιερό της Αγλαύρου, προς τιμήν της κόρης του μυθικού βασιλιά Κέκροπα. Περίπου κάτω από το Ερέχθειο υπάρχει το ιερό του Έρωτος και της Αφροδίτης. Αν κοιτάξουμε προσεκτικά το τείχος της Ακρόπολης από αυτήν την πλευρά, θα διακρίνουμε αρχιτεκτονικά μέλη. Αυτά ανήκουν στους καταστραμμένους από τους Πέρσες ναούς. Οι Αθηναίοι τα τοποθέτησαν εκεί ως μνημείο της άλωσης των Αθηνών από τους Πέρσες.

Τι δε βλέπω;

Όλα αυτά τα ιερά χρησίμευαν κυρίως για λαϊκές λατρείες, σε αντίθεση με τους ναούς της Ακρόπολης, οι οποίοι είχαν πιο επίσημη χρήση. Κατά τα χριστιανικά χρόνια, ορισμένα αρχαία ιερά μετατράπηκαν σε χριστιανικά ιερά ή μικρούς χριστιανικούς ναούς.

Βιβλιογραφία