Τι βλέπω;

Εδώ βρισκόταν το αντλιοστάσιο της Οθωμανικής Εταιρείας Υδάτων Θεσσαλονίκης από το οποίο επαναχρησιμοποιήθηκαν 4 κτίρια για τη στέγαση του Μουσείου Ύδρευσης, το μοναδικό στην Ελλάδα. Διατηρείται ο αρχικός εξοπλισμός του αντλιοστασίου (ατμολέβητες, αντλίες, ατμομηχανή, τουρμπίνες κ.α.) και χαρακτηρίζεται ως «ζωντανό λειτουργικό μουσειακό έκθεμα». Τα κτίρια είναι κομψά, έχουν εμφανή μεταλλικό σκελετό και η τοιχοποιία τους αποτελείται από το χαρακτηριστικό κόκκινο τούβλο των βιομηχανικών κτιρίων της εποχής. Το μουσείο μάς ταξιδεύει στην ιστορία της ύδρευσης της πόλης μέσα από τον εξοπλισμό, φωτογραφίες, διαγράμματα, χάρτες, εργαλεία και αντικείμενα εργαζομένων και μάς διδάσκει πώς η τεχνολογία συνέβαλε στην εξασφάλιση νερού. Παράλληλα, το μουσείο εκπονεί εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά με το νερό.

Τι δε βλέπω;

Το κεντρικό αντλιοστάσιο ήταν έργο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο πλαίσιο του εξευρωπαϊσμού της Θεσσαλονίκης. Τα κτίρια ήταν προκατασκευασμένα, σε σχέδια του Βέλγου Aimé Cuypers και την κατασκευή και εκμετάλλευση του έργου ανέλαβαν Βέλγοι. Για περίπου 90 χρόνια, το αντλιοστάσιο διοχέτευε νερό στην πόλη, αρχικά με ατμοκίνητες κι έπειτα με ηλεκτροκίνητες αντλίες. Το νερό προερχόταν από τον ποταμό Αξιό και γεωτρήσεις. Η εταιρεία ανέπτυξε γρήγορα ένα δίκτυο αγωγών περίπου 80 χλμ και παρείχε δωρεάν νερό στην πυροσβεστική, σε κυβερνητικές σχολές, στρατόπεδα και νοσοκομεία. Επίσης, τοποθέτησε κρουνούς για πότισμα και πυρόσβεση σε όλη την πόλη, κάτι πολύ χρήσιμο, όπως αποδείχτηκε με τις καταστροφικές πυρκαγιές. Όλη αυτή η υποδομή ήταν μια καινοτομία για τη Θεσσαλονίκη και η εύκολη πρόσβαση σε ασφαλές νερό θεωρείτο πολυτέλεια στην αρχή. Πολλοί Θεσσαλονικείς ήταν διστακτικοί και καχύποπτοι με το νεωτερισμό αυτόν και προτιμούσαν την αγορά νερού από πλανόδιους πωλητές.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: 26ης Οκτωβρίου 19
• TK : 54627
• Τηλέφωνο: +30 2310 514029

Βιβλιογραφία