Τι βλέπω;

Ένας από τους θεματικούς κήπους της Νέας Παραλίας, ο Κήπος των Γλυπτών, είναι επιστρωμένος με λευκό χαλίκι, διαθέτει ένα σιντριβάνι και φιλοξενεί μοντέρνα και σύγχρονα γλυπτά. Ένα από αυτά είναι οι «Ορίζοντες» (2016) της Μάρθας Παναγιωτοπούλου, το οποίο θέτει τα όρια θέασης μεταξύ γλυπτού και πόλης, ανάλογα με την οπτική γωνία. Είναι κατασκευασμένο από corten (κυρίως χάλυβας και χαλκός), ένα ανθεκτικό υλικό στη διάβρωση. Άλλα γλυπτά είναι α) οι «Τρεις Κύκλοι» (1978) του Γιώργου Ζογγολόπουλου, το οποίο βρίσκεται εντός του σιντριβανιού, είναι από ανοξείδωτο ατσάλι και υδροκίνητο, β) το “Invitation” (2016) του Μαρκ Χατζηπατέρα, γ) το εντυπωσιακό «Θεσσαλονίκης Ορίζοντας» (2022) του Γιώργου Τσάρα, το οποίο αποτελείται από δύο ασύμμετρα τοποθετημένα χαλύβδινα τετράγωνα και 7 φύλλα χαλκού που τα διαπερνούν, και δ) το «Χωρίς Τίτλο» (1969) του Μιχάλη Κατζουράκη, ένα μεταλλικό κίτρινο γλυπτό με πλαστικότητα και προοπτική σε σχήμα Υ.

Τι δε βλέπω;

Εκτός από τη φθορά που προκαλούν οι καιρικές συνθήκες και η θάλασσα, τα γλυπτά συχνά πέφτουν θύματα βανδαλισμού, με συχνότερη μορφή το tagging. Γι’ αυτούς τους λόγους απαιτείται προστασία και συχνή συντήρηση.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Νέα Παραλία

Βιβλιογραφία