Τι βλέπω;

Είναι ένα χαρακτηριστικό κτίριο με κόκκινα τούβλα, μεσαιωνικό ύφος και αναγεννησιακές επάλξεις. Αποτελείται από 2 κτίρια. Το ένα ήταν κατοικία και το άλλο καφενείο με αυλή και θέα στη θάλασσα, πριν την επιχωμάτωση της Νέας Παραλίας. Στην είσοδο αναγράφεται “Chateau mon Bonheur” που σημαίνει «Πύργος η Ευτυχία μου». Ευτυχία ονομαζόταν η σύζυγος και μεγάλος έρωτας του ιδιοκτήτη Δημητρίου Ιωαννίδη. Η φθορά του κτιρίου είναι έντονη, όχι μόνο εξαιτίας της εγκατάλειψης, αλλά και εξαιτίας πυρκαγιών.

Τι δε βλέπω;

Σχεδιάστηκε από το Γάλλο αρχιτέκτονα Φρειδερίκο Σαρνώ. Τόσο ο αρχιτέκτονας, όσο και ο σχεδιασμός, είναι ενδεικτικά των επιρροών που δεχόταν η Θεσσαλονίκη εκείνη την εποχή. Η οικία έχει 2 ορόφους με 6 δωμάτια και το καφενείο ένα σαλόνι με δωμάτια. Ο ιδιοκτήτης αρχικά το χρησιμοποιούσε για εξοχική κατοικία. Στη μετέπειτα ιστορία του κτιρίου περιλαμβάνονται η στέγαση οικοτροφείου, προσφύγων και προσκόπων. Σήμερα παραμένει αναξιοποίητο.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Λεωφ. Βασ. Όλγας 110

Βιβλιογραφία