Ο Πύργος της Ευτυχίας/ Κόκκινος Πύργος
Ο Κόκκινος Πύργος είναι πυργοειδές σπίτι που θυμίζει μεσαιωνικό κάστρο.
Νεότερη και Σύγχρονη εποχή (1912 - )
1984 Κηρύχθηκε διατηρητέο.
Οθωμανική εποχή (1453- 1912)
Κατασκευάστηκε πριν το 1890.
Βυζαντινή εποχή (331 μ.Χ.- 1453)
Ρωμαϊκή εποχή (30 π.Χ.- 330 μ.Χ.)
Ελληνιστική εποχή (322- 31 π.Χ)
Κλασική εποχή (478-323 π.Χ)
Αρχαϊκή εποχή (800-479 π.Χ)
Γεωμετρική εποχή (-1100- 800 π.Χ)
Προϊστορία (-1100 π.Χ.)
Τι βλέπω;
Είναι ένα χαρακτηριστικό κτίριο με κόκκινα τούβλα, μεσαιωνικό ύφος και αναγεννησιακές επάλξεις. Αποτελείται από 2 κτίρια. Το ένα ήταν κατοικία και το άλλο καφενείο με αυλή και θέα στη θάλασσα, πριν την επιχωμάτωση της Νέας Παραλίας. Στην είσοδο αναγράφεται “Chateau mon Bonheur” που σημαίνει «Πύργος η Ευτυχία μου». Ευτυχία ονομαζόταν η σύζυγος και μεγάλος έρωτας του ιδιοκτήτη Δημητρίου Ιωαννίδη. Η φθορά του κτιρίου είναι έντονη, όχι μόνο εξαιτίας της εγκατάλειψης, αλλά και εξαιτίας πυρκαγιών.
Τι δε βλέπω;
Σχεδιάστηκε από το Γάλλο αρχιτέκτονα Φρειδερίκο Σαρνώ. Τόσο ο αρχιτέκτονας, όσο και ο σχεδιασμός, είναι ενδεικτικά των επιρροών που δεχόταν η Θεσσαλονίκη εκείνη την εποχή. Η οικία έχει 2 ορόφους με 6 δωμάτια και το καφενείο ένα σαλόνι με δωμάτια. Ο ιδιοκτήτης αρχικά το χρησιμοποιούσε για εξοχική κατοικία. Στη μετέπειτα ιστορία του κτιρίου περιλαμβάνονται η στέγαση οικοτροφείου, προσφύγων και προσκόπων. Σήμερα παραμένει αναξιοποίητο.
Πληροφορίες
- Διεύθυνση: Λεωφ. Βασ. Όλγας 110
Βιβλιογραφία
Ζαφείρης Χ., (1997), Θεσσαλονίκης Εγκόλπιον, ιστορία, πολιτισμός, η πόλη σήμερα, γεύσεις, μουσεία, μνημεία, διαδρομές, Αθήνα: Εξάντας
Ζαφείρης Χ., (2006), Θεσσαλονίκης τοπιογραφία, Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο
Συλλογικό έργο, (1985-6), Νεώτερα Μνημεία της Θεσσαλονίκης, Υπουργείο Πολιτισμού, Υπουργείο Βόρειας Ελλάδας
