Ανδριάντας Τζωρτζ Κάνιγκ

Τι βλέπω;

Ο μαρμάρινος ανδριάντας του Άγγλου πρωθυπουργού Τζωρτζ Κάνιγκ έχει ύψος 2,3μ και είναι έργο του γλύπτη Francis Legatt Chantrey. Ο Κάνιγκ αποδίδεται επιβλητικός και αυστηρός, με το κεφάλι προς τα αριστερά. Ο μακρύς του μανδύας φέρει πτυχώσεις και τα βιβλία συμβολίζουν την αγάπη του για τη γνώση. Στα χέρια του κρατάει επίσημα έγγραφα που ίσως συμβολίζουν το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1830), δηλαδή τη διεθνή διπλωματική πράξη των μεγάλων δυνάμεων που αναγνώριζε την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος, για την οποία ο Κάνιγκ είχε προηγουμένως ενεργήσει αποφασιστικά. Ο Έλληνας γλύπτης Δημήτριος Περάκης φιλοτέχνησε το βάθρο πάνω στο οποίο αναγράφονται αφιερώματα στον Κάνιγκ, τη σύζυγό του, τον τρισέγγονό του, το γλύπτη και τον δήμαρχο της Αθήνας (Σπύρο Μερκούρη) όταν τοποθετήθηκε το γλυπτό. Η Πλατεία Κάνιγγος υπήρξε μία κεντρική και ακμαία πλατεία. Σήμερα, είναι πολύ πιο περιορισμένη και υποβαθμισμένη με το γλυπτό να «ασφυκτιά» στη θέση αυτή.

Τι δε βλέπω;

Ο Τζωρτζ Κάνιγκ (1770- 1827) δεν υπήρξε εξαρχής αποφασιστικός επί του ελληνικού ζητήματος, αλλά ήταν αρκετά ευέλικτος πολιτικός, καθώς προσπαθούσε να διαμορφωθούν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το αγγλικό εμπόριο, βολιδοσκοπώντας τις ελληνικές διαθέσεις. Ο ελληνικός αγώνας για ανεξαρτησία δεν είχε ξεκάθαρη έκβαση, καθώς οι νίκες των Οθωμανών ήταν συντριπτικές. Πολλές από τις βαρβαρότητες του πολέμου προκάλεσαν ευρωπαϊκή κατακραυγή υπέρ των Ελλήνων. Για την επίλυση του ελληνικού ζητήματος, ο Κάνιγκ εφάρμοσε μια πολιτική αγγλορωσικής προσέγγισης, η οποία εν τέλει οδήγησε στο Πρωτόκολλο της Πετρούπολης (1826) κι έπειτα στη Συνθήκη του Λονδίνου (1827), με την υπογραφή όλων των μεγάλων δυνάμεων, προκαλώντας ασφυκτική πίεση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία απέρριψε τους όρους της συνθήκης, γεγονός που οδήγησε στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, η οποία τελικά έκρινε και την επιτυχία της Ελληνικής Επανάστασης. Ο Κάνιγκ πέθανε ένα μήνα μετά την υπογραφή της συνθήκης, αλλά η πολιτική του συνεχίστηκε μέχρι το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1830). Το γλυπτό ήταν δωρεά της συζύγου και συγγενών του και είχε παραγγελθεί από το Δούκα του Σάδερλαντ. Πριν την Αθήνα, το γλυπτό βρισκόταν στο Τρέναμ Χωλ και στο Θόρνμπριτζ. Αντίγραφο από τον ίδιο γλύπτη βρίσκεται στο Αββαείο του Γουέστμινστερ στο Λονδίνο.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Πλατεία Κάνιγγος

Βιβλιογραφία