Το Εθνικό Θέατρο στεγάζεται σε εκλεκτικιστικό κτίριο με πρόσοψη στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου.
Νεότερη και Σύγχρονη εποχή (1821 - )
1895 Έναρξη κατασκευής σε σχέδια Ερνέστου Τσίλερ, η οποία διακόπηκε για 2 έτη.
1901 Ολοκληρώθηκε.
1903 Μια τολμηρή, για την εποχή, απόδοση και γλώσσα της Ορέστειας του Αισχύλου, προκάλεσε σοβαρές συγκρούσεις μεταξύ διαμαρτυρόμενων φοιτητών της φιλοσοφικής σχολής και του στρατού, με αποτέλεσμα δέκα τραυματίες κι ένας νεκρός. Τα επεισόδια έμειναν στην ιστορία ως «Ορεστειακά».
1908 Έπαψε να λειτουργεί με προσκλήσεις και άνοιξε για το κοινό.
1924 Μετονομάστηκε από Βασιλικό σε Εθνικό Θέατρο.
1942 Πολλοί καλλιτέχνες ήταν στην Εθνική Αντίσταση και ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση με την εγκάθετη από τους ναζί διεύθυνση, με αποτέλεσμα πολλοί να εκτελεστούν.
1960 Η σημαντικότερη επέκταση ως την οδό Μενάνδρου βάσει σχεδίων Βασίλη Δούρα.
2005 Υποδειγματική ανακαίνιση, η οποία κράτησε 4 χρόνια.
Οθωμανική εποχή (1453- 1821)
Βυζαντινή εποχή (331 μ.Χ.- 1453)
Ρωμαϊκή εποχή (30 π.Χ.- 330 μ.Χ.)
Ελληνιστική εποχή (322- 31 π.Χ)
Κλασική εποχή (478-323 π.Χ)
Αρχαϊκή εποχή (800-479 π.Χ)
Γεωμετρική εποχή (-1100- 800 π.Χ)
Προϊστορία (-1100 π.Χ.)
Τι βλέπω;
Το Εθνικό θέατρο είναι κτίριο εκλεκτικιστικό, αναγεννησιακού ρυθμού με Γερμανικά νεομπαρόκ χαρακτηριστικά, ενώ οι κορινθιακοί κίονες της πρόσοψης παραπέμπουν στη βιβλιοθήκη του Αδριανού. Η χωροθέτησή του δε θεωρείται επιτυχημένη καθώς δεν έχει έμπροσθεν ελεύθερο χώρο ώστε να αναδεικνύεται η πρόσοψη και για αυτό ο Τσίλερ προέταξε έντονα τις βάσεις των κιόνων, ώστε να τονίσει την υψομετρική διαφορά του κτιρίου. Άλλα επιπλέον στοιχεία της κακής χωροθέτησής του είναι ότι το έδαφος έχει έντονη κλίση και το κτίριο βρίσκεται σε ζώνη κατοικίας.
Τι δε βλέπω;
Υπήρξε και εξακολουθεί να είναι σημαντικό θέατρο, διότι από μηχανολογικής πλευράς, διέθετε ό,τι πιο εξελιγμένο για εκείνη την εποχή και θεωρείτο από τα πιο άρτια θέατρα σε διεθνές επίπεδο. Σχεδιάστηκε στα πρότυπα του θεάτρου Ντάγκμαρ της Κοπεγχάγης (δηλαδή αντί για θεωρεία έχει εξώστη) και εσωτερικά μιμείται, ως προς τη διάταξη της διακόσμησης, το Λαϊκό Θέατρο της Βιέννης. Οι διαρκείς παρεμβάσεις στη λειτουργία του θεάτρου οδήγησαν στο κλείσιμό του για 20 χρόνια και στην περιοδική λειτουργία του. Η επανίδρυσή του ως εθνικό θέατρο από τον τότε υπουργό παιδείας Γεώργιο Παπανδρέου (1930), είχε παιδευτικούς και πολιτιστικούς στόχους. Η πολιτική παρεμβατικότητα, ωστόσο, δεν παύει ούτε στις μέρες μας, καθώς τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου διορίζονται από την κυβέρνηση. Παρόλα αυτά, αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό θεσμό με σημαντικές παραστάσεις.
Πληροφορίες
- Διεύθυνση: Αγίου Κωνσταντίνου 22
- TK : 10437
- Τηλέφωνο: +30 210 5288100
- E-mail: [email protected]
- Website: http://www.n-t.gr/
Βιβλιογραφία
Ζήβας Δ.Α., (2012), Αρχιτεκτονικός Οδηγός Αθηνών, Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς
Καγγελάρη Δ. (2003), Η θεατρική σκηνή 1940- 1949, στο Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000, τ. 8, σ.σ.293-302
Κέιντ Ν., (2013), Αθήνα, η αλήθεια, αναζητώντας το Μάνο Χατζιδάκι λίγο πριν «σκάσει η φούσκα», Σαββάλας
Μπίρης Κ. Η., (1966), Αι Αθήναι από του 19ου εις τον 20ον αιώνα, 5η έκδ. 2005, Αθήνα: Μέλισσα
Φεσσά- Εμμανουήλ Ε. (2001), Η αρχιτεκτονική του νεοελληνικού θεάτρου (1720-1940), Αθήνα
Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, (2000), Αθήνα, Λονδίνο, Παρίσι, ΤΕΕ,
http://www.culture2000.tee.gr/ATHENS/GREEK/main2.html
Τελευταία επίσκεψη 13/6/2020
Unsigned, (2014), Navigating the routes of Art and Culture, Part 1, Athens, Ministry of Culture and Sports