Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Search in posts
Search in pages

Νέο Μουσείο Ακρόπολης

Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι ίσως το μοναδικό αρχαιολογικό μουσείο στον κόσμο με τόσο εκτεταμένη χρήση γυαλιού.

  1. Νεότερη και Σύγχρονη εποχή (1821 - )


    1976 Εκφράστηκε η ανάγκη δημιουργίας νέου μουσείου λόγω της ακαταλληλότητας του παλαιού, από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή.

    1989 Επί υπουργίας Μελίνας Μερκούρη, η οποία αφοσιώθηκε στην επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο, προκηρύχτηκε νέος διαγωνισμός, ο οποίος σκόνταψε στην ακαταλληλότητα του οικοπέδου.

    2000 Έγινε ο τελευταίος διαγωνισμός, ο οποίος προέβλεπε σεβασμό στους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις αρχαιότητες του οικοπέδου.

    2003 Θεμελιώθηκε. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός είναι των Bernard Tschumi και Μιχάλη Φωτιάδη.

    2009 Στις 20 Ιουνίου έγιναν τα εγκαίνια παρουσία διεθνών προσωπικοτήτων.

  2. Οθωμανική εποχή (1453- 1821)


  3. Βυζαντινή εποχή (331 μ.Χ.- 1453)


  4. Ρωμαϊκή εποχή (30 π.Χ.- 330 μ.Χ.)


  5. Ελληνιστική εποχή (322- 31 π.Χ)


  6. Κλασική εποχή (478-323 π.Χ)


  7. Αρχαϊκή εποχή (800-479 π.Χ)


  8. Γεωμετρική εποχή (-1100- 800 π.Χ)


  9. Προϊστορία (-1100 π.Χ.)


Τι βλέπω;

Tο νέο μουσείο της Ακρόπολης, έχει συνολικό εμβαδόν 25.000 τμ. και εκθεσιακούς χώρους  14.000 τμ., είναι δηλαδή 10 φορές μεγαλύτερο από το παλαιό μουσείο, το οποίο βρίσκεται πάνω στο βράχο της Ακρόπολης. Περιλαμβάνει περίπου 4000 αντικείμενα, όλα προερχόμενα από την Ακρόπολη και είναι τοποθετημένα στο χώρο ανά εποχές, καλύπτοντας ένα φάσμα από τη Μυκηναϊκή ως τη Ρωμαϊκή εποχή. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά εκθέματα είναι τα αρχαϊκά αγάλματα που κοσμούσαν την Ακρόπολη τον 6ο π.Χ. αι. (πολλά από τα οποία διατηρούν και τα αρχικά τους χρώματα) και φυσικά, τα γλυπτά του ίδιου του κλασικού (5ος π.Χ. αι.) Παρθενώνα που αποτελούν την επιτομή της αρχαίας γλυπτικής. Είναι ίσως το μοναδικό αρχαιολογικό μουσείο στον κόσμο με τόσο εκτεταμένη χρήση γυαλιού. Η φιλοσοφία του στηρίχθηκε σε τρεις οπτικούς και νοηματικούς άξονες: i) Aρχαίοτητα (η αρχαία πόλη είναι ορατή κάτω από το κτίριο και το αττικό φως λούζει τα γλυπτά όπως τότε) ii) Σύγχρονη πόλη: η Αθήνα εισβάλλει στο οπτικό πεδίο των επισκεπτών και μας υπενθυμίζει ότι το παρελθόν δεν είναι μία ξένη χώρα αλλά αποτελεί τη συνέχειά μας. Ομοίως, το μουσείο εισβάλλει στην πόλη με τις αρχαιότητες το βράδυ να λάμπουν μέσα από αυτό. iii) Μέλλον: το κτίριο εκφράζει μία πρωτοποριακή μουσειολογική και μουσειογραφική αντίληψη, είναι ένα μεγάλο γλυπτό που με τις ισχυρές ακμές και τις γωνίες του θυμίζει την κρυσταλλική δομή του Πεντελικού μαρμάρου, το οποίο είναι η πρώτη ύλη των αριστουργημάτων. Επίσης, είναι μία μικρογραφία του Βράχου με κορωνίδα την αίθουσα του Παρθενώνα που επιστέφει όχι μόνον το μουσείο, αλλά και τη σύγχρονη πόλη. Η αίθουσα αυτή έχει τον ίδιο προσανατολισμό με τον Παρθενώνα. Η ζωφόρος και οι μετόπες έχουν τοποθετηθεί σε αυτήν σαν να βρίσκονταν πάνω στο ίδιο το μνημείο, με τα γύψινα ομοιώματα να αντικαθιστούν τα αρχιτεκτονικά μέλη που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.

Τι δε βλέπω;

Το μουσείο κατασκευάστηκε για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος ήταν η ακαταλληλότητα του παλαιού μουσείου, το οποίο ήταν πολύ μικρό και τα εκθέματα ασφυκτιούσαν. Ο δεύτερος είναι η κατάρριψη του επιχειρήματος του Βρετανικού Μουσείου ότι η Ελλάδα δε διαθέτει κατάλληλο χώρο για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα, τα οποία ο λόρδος Έλγιν αφαίρεσε το 19ο αιώνα, καταστρέφοντάς τα, με αποτέλεσμα τα περισσότερα γλυπτά να είναι διασπασμένα σε δύο χώρες. Πρόκειται για ένα παράδειγμα μουσείου του 21ου αιώνα. Το 2010 η Ένωση Δημοσιογράφων Τουριστικών Συντακτών Μεγάλης Βρετανίας το ψήφισε ως το καλύτερο μουσείο του κόσμου. Το κτίριο βρίσκεται στις 6 υποψηφιότητες του Ευρωπαϊκού βραβείου σύγχρονης αρχιτεκτονικής “Mies van der Rohe”. Η χωροθέτηση του μουσείου αποτέλεσε αιτία έντονων συζητήσεων για το κατά πόσο μπορούσε να χτιστεί  πάνω σε αρχαιολογικό χώρο, όχι μόνο για την πιθανή καταστροφή των αρχαιοτήτων, αλλά και για το αν μπορούσε να ενταχθεί στην περιοχή ένα μεταμοντέρνο κτίριο. Τελικά, ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός σεβάστηκε τις αρχαιότητες, όπως φαίνεται από το ισόγειο του μουσείου και ο σκεπτικισμός για την αρχιτεκτονική του καταλληλόλητα στην περιοχή φθίνει, καθώς Αθηναίοι και επισκέπτες το αγκαλιάζουν όλο και πιο πολύ.

Πληροφορίες

Βιβλιογραφία

Δουμάνης  Ο., (2002), Νέο Μουσείο Ακρόπολης, στο Αρχιτεκτονικά Θέματα, τ. 36, σ.160, ΕΜΠ

Δουμάνης  Ο., (2010), Νέο Μουσείο Ακρόπολης, στο Αρχιτεκτονικά Θέματα, τ. 44, σ.σ. 116-119, ΕΜΠ

Μουσείο Ακρόπολης, (χ.α.), Ιστορία, στο

http://www.theacropolismuseum.gr/el/content/istoria-0

Τελευταία επίσκεψη 30/5/2013

Φιλιπποπούλου Ε., (2011), Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, Παπασωτηρίου