Νικηφόρος Βρεττάκος

Τι βλέπω;

Τα παιδιά του ποιητή και πεζογράφου Νικηφόρου Βρεττάκου, ανέθεσαν στο γλύπτη Νίκο Περαντινό τη φιλοτέχνηση της προτομής, η οποία τοποθετήθηκε κοντά στο σπίτι όπου ο ποιητής έζησε από το 1946 έως το 1962. Η προτομή είναι χάλκινη και ο Βρεττάκος αποδίδεται σκεπτόμενος. Είναι σοβαρός αλλά και προσιτός. Ο γλύπτης ήταν βαθιά επηρεασμένος από την αρχαιοελληνική γλυπτική και τον ενέπνεε ο ελληνικός και ο ευρωπαϊκός κλασικισμός. Έτσι, ο Βρεττάκος αναπαρίσταται ως μία φιγούρα δωρική και κλασική.

Τι δε βλέπω;

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος (1912- 1991) έγραψε το πρώτο του ποίημα «Ύμνος στη Δημοκρατία» όταν ήταν ακόμα μαθητής. Στην ίδια ηλικία, έδωσε δύο διαλέξεις στην Εμπορική Λέσχη Γυθείου. Δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Αθήνα λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων και για πολλά χρόνια εργαζόταν σκληρά σε διάφορες δουλειές στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Λακωνία και στην Αθήνα. Η πρώτη του ποιητική συλλογή εκδόθηκε το 1933 και οι δύο επόμενες κρίθηκαν «ανατρεπτικές» από τη δικτατορία του Μεταξά, η οποία τις έκαψε. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έλαβε το Βραβείο Εθνικής Αντίστασης για τα ποιήματά του, αλλά έναν χρόνο αργότερα απολύθηκε από το Υπουργείο Εργασίας για πολιτικούς λόγους και διαγράφηκε από το ΚΚΕ εξαιτίας ενός βιβλίου του. Παράλληλα, αποσύρθηκε από τη διεύθυνση και αρχισυνταξία του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα. Μελέτησε σε βάθος τον Καζαντζάκη και μετά από την απαγόρευση των έργων του από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, αυτοεξορίστηκε στην Ιταλία, οπότε και ξεκίνησε η αναγνώριση του έργου του σε Ελλάδα και εξωτερικό και να μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες. Προτάθηκε 4 φορές για Νόμπελ Λογοτεχνίας, έλαβε διεθνή βραβεία (Knoken, ASLA, Βαπτσάροφ κ.α.) και μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, έλαβε το Αριστείο Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών (1985), στην οποία εκλέχτηκε μέλος λίγο αργότερα. Λίγο πριν το θάνατό του, αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Καραϊσκου 106

Βιβλιογραφία