Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Search in posts
Search in pages

Πάρκο Ελευθερίας- Κέντρο Τεχνών

Η γλυπτική διαμόρφωση του χώρου περιλαμβάνει λοφίσκους, οι οποίοι δημιουργούν ένα φυσικό τοπίο.

  1. Νεότερη και Σύγχρονη εποχή (1821 - )


    1877 Κατασκευάστηκαν στρατώνες πεζικού (πέτρινα κτίρια). Από εδώ ξεκίνησε ο ελληνικός στρατός για τους Βαλκανικούς πολέμους. Ο Βενιζέλος αποχαιρετούσε τους στρατιώτες.

    1960 Κατά τα τέλη της δεκαετίας κατασκευάστηκε το πάρκο σε σχέδια Παναγιώτη Βοκοτόπουλου.

    1967 Ξεκίνησε η κατασκευή του γλυπτού. Τα πέτρινα κτίρια ήταν σημεία βασανισμού από τη χούντα.

    1969 Το άγαλμα τοποθετήθηκε.

  2. Οθωμανική εποχή (1453- 1821)


  3. Βυζαντινή εποχή (331 μ.Χ.- 1453)


  4. Ρωμαϊκή εποχή (30 π.Χ.- 330 μ.Χ.)


  5. Ελληνιστική εποχή (322- 31 π.Χ)


  6. Κλασική εποχή (478-323 π.Χ)


  7. Αρχαϊκή εποχή (800-479 π.Χ)


  8. Γεωμετρική εποχή (-1100- 800 π.Χ)


  9. Προϊστορία (-1100 π.Χ.)


Τι βλέπω;

Το Πάρκο Ελευθερίας είναι μία από τις καλύτερες περιπτώσεις αρχιτεκτονικής τοπίου και από τα ελάχιστα καλά αρχιτεκτονικά έργα που πραγματοποιήθηκαν επί χούντας στην Ελλάδα. Η γλυπτική διαμόρφωση του χώρου περιλαμβάνει λοφίσκους, οι οποίοι δημιουργούν ένα φυσικό τοπίο. Η επικλινής αυτή διαμόρφωση τονίζει τον κεντρικό ανδριάντα του Ελευθερίου Βενιζέλου, δημιουργώντας μια γενική μνημειακή σύνθεση. Η προσέγγιση του αγάλματος γίνεται με διαδοχικές κλίμακες, στις οποίες μεσολαβούν πλατώματα. Ο ορειχάλκινος ανδριάντας τεσσάρων μέτρων (έργο του Γιάννη Παππά) αποδίδει τον Ελευθέριο Βενιζέλο σε κίνηση, προσδίδοντας ζωντάνια και συμβολίζοντας την έντονη πολιτική προσωπικότητά του. Το πρόσωπο αποδίδεται πολύ πιστά (ο γλύπτης γνώριζε προσωπικά τον Βενιζέλο). Επίσης, το βάθρο είναι μαρμάρινο και σε αυτό αναγράφονται επευφημίες για την πολιτική του προσφορά. Στο πάρκο σήμερα κυριαρχούν οι skaters και είναι έντονο το γκράφιτι.

Τι δε βλέπω;

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος (1864-1936) υπήρξε πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας πριν την ένωσή της με την Ελλάδα και 7 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας. Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συντάχθηκε με την Αντάντ, ενάντια στις θέσεις του βασιλιά, γεγονός που προκάλεσε τον Εθνικό Διχασμό. Επί των ημερών του, επεδίωξε τον εκσυγχρονισμό του κράτους, διπλασιάστηκε η εδαφική έκταση της Ελλάδας και υπέγραψε τη συνθήκη της Λωζάνης, η οποία περιελάμβανε και την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλήνων και Τούρκων μετά τη λήξη του ελληνοτουρκικού πολέμου. Νωρίτερα, αποθάρρυνε την ένωση της Κύπρου και των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα. Αρχικά, είχε τη θερμή στήριξη των προσφύγων, για τους οποίους επεδίωξε να αναπτύξουν μια ενιαία αστική ταυτότητα προς πολιτικόν όφελος. Με τη συνθήκη της Λωζάνης όμως εξίσωσε τις αποζημιώσεις Ελλήνων και Τούρκων και οι πρόσφυγες έχασαν κάθε ελπίδα να επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες. Έτσι, έχασε πολλούς υποστηρικτές, οι οποίοι στράφηκαν στο φιλοβασιλικό λαϊκό κόμμα. Τέλος, υπήρξε σφοδρός πολέμιος των κομμουνιστών και των αναρχικών ποινικοποιώντας ακόμη και τις ιδέες τους (Ιδιώνυμο).

Πληροφορίες

  • Διεύθυνση: Λ. Βασ. Σοφίας
  • Τηλέφωνο: +30 210 7232603

Βιβλιογραφία

Αντωνοπούλου Ζ., (2003), Τα γλυπτά της Αθήνας, Υπαίθρια Γλυπτική 1834-2004, Ποταμός

 

Γιοχάλας Θ., Καφετζάκη Τ., (2013), Αθήνα, Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία, Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ

 

Επιτόπια παρατήρηση επιστημονικών επιμελητών

 

Ζήβας Δ.Α., (2012), Αρχιτεκτονικός Οδηγός Αθηνών, Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς

 

Νικολακόπουλος Η., (2003), Οι εκλογές 1910-1920, Ελευθέριος Βενιζέλος: από το θρίαμβο στην ήττα, στο Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000, τ.6, σ.σ. 31-40

 

Παπαπολυβίου Π., (2003), Κύπρος 1909-1922, Η «πολιτική κρίση» του 1912, στο Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000, τ.6, σ.σ.295-308

 

Χουμεριανός Μ., (2003), Από το ΣΕΚΕ στο ΚΚΕ, το Εργατικό Κίνημα στο Μεσοπόλεμο, στο Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000, τ.7, σ.σ.47-64