Πασαλιμάνι
Το όνομα της μαρίνας (Πασαλιμάνι) προέρχεται από την εποχή της Οθωμανικής κυριαρχίας.
Νεότερη και Σύγχρονη εποχή (1821 - )
Οθωμανική εποχή (1453- 1821)
Βυζαντινή εποχή (331 μ.Χ.- 1453)
Ρωμαϊκή εποχή (30 π.Χ.- 330 μ.Χ.)
Ελληνιστική εποχή (322- 31 π.Χ)
Κλασική εποχή (478-323 π.Χ)
Αρχαϊκή εποχή (800-479 π.Χ)
Γεωμετρική εποχή (-1100- 800 π.Χ)
Προϊστορία (-1100 π.Χ.)
Τι βλέπω;
Το Πασαλιμάνι προσφέρει έναν πολύ όμορφο περίπατο δίπλα στη θάλασσα, παραπέμποντας σε ένα νησιωτικό τοπίο. Επίσης, διακρίνονται ένα μέρος των αρχαίων τειχών και οι νεώσοικοι, οι οποίοι στην αρχαιότητα φιλοξενούσαν 372 τριήρεις. Τους βλέπουμε μέσα στο νερό και στο υπόγειο ορισμένων κτιρίων. Το όνομα αυτού του φυσικού λιμανιού (λιμάνι του Πασά) προέρχεται από την οθωμανική περίοδο, ενώ στην αρχαιότητα ονομαζόταν Ζέα. Σήμερα, ως Μαρίνα Ζέας εννοούμε μια μικρότερη μαρίνα εντός του Πασαλιμανιού και βρίσκεται μπροστά από το Ναυτικό Μουσείο. Στα πέριξ, υπάρχουν σημαντικά διατηρητέα κτίρια, όπως η οικία Φεράλδη- Στρίγκου, στην οποία σήμερα στεγάζεται το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη. Άλλα ενδιαφέροντα αρχοντικά είναι η οικία Τζιβανιώττη (Πέτρινος Πύργος) και η οικία Μελετόπουλου.
Τι δε βλέπω;
Κατά την αρχαιότητα, το λιμάνι της Ζέας είχε περισσότερο πολεμική χρήση, παρά εμπορική ή επιβατική, σε αντίθεση με τον Κάνθαρο (σημερινό λιμάνι). Κατά τα κλασικά χρόνια, τα λιμάνια ελέγχονταν από πύργους και σε περίπτωση κινδύνου, υπήρχε η δυνατότητα να μπλοκαριστούν με αλυσίδες. Στις 2 άκρες αυτού του λιμανιού υπάρχουν ακόμα τα θεμέλια των πύργων εισόδου του 5ου αιώνα π.Χ. Εκτός από τους νεώσοικους, στην ίδια περιοχή υπάρχει και η Σκευοθήκη του Φίλωνος. Πριν γίνουν τα έργα ανάπλασης από τον ΕΟΤ κατά τη δεκαετία του 1960, το Πασαλιμάνι ήταν ένας μεγάλος κυκλικός περίπατος με πολλά καφενεία, λουτρά, θέατρα, ταβέρνες, αθλητικούς χώρους και κινηματογράφους.
Πληροφορίες
- Διεύθυνση: Ακτή Μουτσοπούλου
Βιβλιογραφία
Μπελαβίλας Ν., (2021), Ιστορία της πόλης του Πειραιά, 19ος και 20ος αιώνας, εκδόσεις Αλεξάνδρεια
Πούλου Α., (2014), Το λιμάνι του Πειραιά, στη Lifo, Η Ιστορία μιας πόλης, τ.2, σ.σ. 114-115
Επιτόπια παρατήρηση επιστημονικών επιμελητών