Τι βλέπω;

Το εμβληματικό κτίριο της Βουλής των Ελλήνων είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα νεοκλασικά των Βαλκανίων (καλύπτει, μαζί με τις εσωτερικές αυλές, 6.950 τ.μ. και έχει ύψος 25 μέτρα). Με σεβασμό στην κληρονομιά της αρχαίας Αθήνας και εδραιώνοντας τις αρχές της αναγέννησης του αστικού κλασικισμού, ο Γκαίρτνερ, δημιουργός, μεταξύ άλλων, των βασιλικών ανακτόρων του Μονάχου και του Μουσείου Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, σχεδίασε ένα ορθογώνιο, λειτουργικό και συμπαγές κτίριο. Χαρακτηρίζεται από αυστηρή συμμετρία, διαθέτει μαρμάρινα πρόπυλα με τρίγλυφα και μετώπες πάνω σε δωρικούς κίονες. Είχε πρόσβαση από όλες τις πλευρές του, τέσσερις εξωτερικές πτέρυγες που η καθεμία διέθετε τρεις ορόφους, μια μεσαία πτέρυγα με δύο πατώματα και δύο αυλές και κλιμακοστάσια που διευκόλυναν την επικοινωνία μεταξύ των ορόφων. Οι δύο μεγάλες πτέρυγες έχουν μήκος 94,18μ. και πλάτος 15,50μ. Αυτές συνδέονται με τις τρεις μικρότερες κάθετες πτέρυγες σχηματίζοντας 2 μικρές εσωτερικές αυλές. Οι όψεις διαμορφώνονται λιτά, στέφονται με αέτωμα και έχουν πρόπυλα δωρικού ρυθμού.

Τι δε βλέπω;

Στο κτίριο στεγάστηκαν διαδοχικά δύο βασιλικές δυναστείες, (Όθωνα και Γεωργίου Α΄). Κατόπιν πολλών προτάσεων χωροθέτησης των ανακτόρων, τελικά, επιλέχθηκε, ως καταλληλότερη, υγιεινότερη και πιο στρατηγική θέση, ο λόφος της Μπουμπουνίστρας ή Αναλαμπής που βρισκόταν στα ανατολικά της σημερινής Πλατείας Συντάγματος και στο άκρο της τότε πόλης. Για τις ανάγκες της κατασκευής, μεγάλο τμήμα της κορυφής του λόφου ισοπεδώθηκε. Το κτίριο την εποχή που κατασκευάστηκε είχε χαρακτηριστεί ως «ομοιάζον με στρατώνα» (E. Αμπού/ E. Αbout) όντας βαρύ και αρκετά λιτό σε σχέση με τα υπόλοιπα ανάκτορα της Ευρώπης. Οι λόγοι που ο Γκαίρτνερ του έδωσε αυτή τη μορφή ήταν αφενός τα περιορισμένα οικονομικά του νέου κράτους αφετέρου το ότι ήθελε να δώσει στο έργο του μία επιβλητική μορφή που να υποδηλώνει την ισχύ της εξουσίας στους πολίτες του νεαρού κράτους. Έναν αιώνα μετά την ανέγερσή του, και αφού στέγασε νοσοκομείο τραυματιών πολέμου, διάφορες κρατικές υπηρεσίες, ακόμη και πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής, μετατράπηκε σε Κτίριο της Βουλής και της Γερουσίας, από τον αρχιτέκτονα Ανδρέα Κριεζή. Με αυτή την απόφαση του Ελευθερίου Βενιζέλου, το 1930-1935, αναβαθμίστηκε ο ρόλος του Κοινοβουλίου χάρη στη γειτνίαση με τα νέα ανάκτορα στην Ηρώδου Αττικού.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Λ. Αμαλίας και Λ. Β. Σοφίας

Βιβλιογραφία