Τι βλέπω;

Η Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης στεγάζεται σε δύο κτίρια, την Casa Bianca (αλλιώς Villa Bianca, Villa Blanche ή Villa Fernandez) και το παράρτημα Τούμπας. Φιλοξενεί πάνω από 1000 έργα τέχνης, τα οποία είναι έργα Ελλήνων ζωγράφων του 20ου αιώνα κυρίως (π.χ. Επαμεινώνδα Θωμόπουλου, Νίκου Εγγονόπουλου, Νίκου Χατζηκυριάκου- Γκίκα, Μανώλη Τόμπρου), Θεσσαλονικέων καλλιτεχνών, έργα χαρακτικής Ελλήνων και ξένων χαρακτών, λαϊκές εικονογραφίες και περίπου 60 βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες από το 14ο έως το 19ο αιώνα, περισσότερες εκ των οποίων φιλοτεχνήθηκαν σε εργαστήρια της πόλης. Πρόκειται για κτίριο εκλεκτικιστικού ρυθμού του αρχιτέκτονα Πιέτρο Αριγκόνι, ο οποίος συνδύασε αναγεννησιακά στοιχεία με αρ νουβώ, αλλά και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της κεντρικής Ευρώπης, όπως φαίνεται από τη μορφή που έχει η στέγη.

Τι δε βλέπω;

Πρόκειται για το αρχοντικό του Ιταλο-εβραίου Ντίνο Φερναντέζ- Διάζ. Η κόρη του Φερναντέζ, Αλίνη, ερωτεύτηκε τον Έλληνα ανθυπολοχαγό Σπύρο Αλιμπέρτη, όταν η πόλη ενσωματώθηκε στην Ελλάδα το 1912. Οι έντονες αντιδράσεις της Εβραϊκής κοινότητας για το γάμο Εβραίας με χριστιανό ανάγκασε το ζευγάρι να κλεφτεί και να παντρευτεί κρυφά στην Αθήνα. Αφού επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη, έζησαν ένα γάμο γεμάτο ευτυχισμένες και άσχημες στιγμές. Επέζησαν και οι δυο τους του Ολοκαυτώματος, ενώ ο πατέρας και ο αδερφός της Αλίνης δολοφονήθηκαν από τους Ναζί στην Ιταλία, όπου είχαν καταφύγει. Μετά το θάνατο της Αλίνης, το αρχοντικό πουλήθηκε (1965). Οι μετέπειτα ιδιοκτήτες επεδίωξαν την κατεδάφισή του, παρόλο που είχε χαρακτηριστεί ως έργο τέχνης από το Υπουργείο Πολιτισμού. Τελικά το κτίριο απαλλοτριώθηκε από το υπουργείο και αποκαταστάθηκε στην αρχική του μορφή.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Βασ. Όλγας 180
• TK : 54646
• Τηλέφωνο: +30 2310 425531

Βιβλιογραφία