Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Search in posts
Search in pages

Κατακόμβες Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

Πάνω από τις Κατακόμβες Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου βρίσκονται ερείπια μιας δημόσιας κρήνης και δημόσια λουτρά της ρωμαϊκής περιόδου.

  1. Νεότερη και Σύγχρονη εποχή (1912 - )


    1991 Συντήρηση και ανάδειξη του μνημείου από τον Πέτρο Δεβόλη.

  2. Οθωμανική εποχή (1453- 1912)


  3. Βυζαντινή εποχή (331 μ.Χ.- 1453)


  4. Ρωμαϊκή εποχή (30 π.Χ.- 330 μ.Χ.)


  5. Ελληνιστική εποχή (322- 31 π.Χ)


  6. Κλασική εποχή (478-323 π.Χ)


  7. Αρχαϊκή εποχή (800-479 π.Χ)


  8. Γεωμετρική εποχή (-1100- 800 π.Χ)


  9. Προϊστορία (-1100 π.Χ.)


Τι βλέπω;

Νότια του ναού της Αγίας Σοφίας και κάτω από το επίπεδο της οδού Μακένζυ Κινγκ, βλέπουμε ερείπια μιας δημόσιας κρήνης και δημόσια λουτρά της ρωμαϊκής περιόδου. Η κρήνη ήταν αφιερωμένη στις Νύμφες και για αυτό αποκαλείται και Νυμφαίον. Με την εδραίωση του χριστιανισμού το Νυμφαίον μετατράπηκε σε ιερό αγίασμα, με υπόγειο χώρο, στον οποίο λατρεύεται ακόμα και στις μέρες μας ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Οι κατακόμβες αποτελούνται από διαδρόμους και τρία δωμάτια με θόλο. Σε ένα από αυτά τα υπόγεια δωμάτια υπάρχει ακόμα μικρή πηγή. Από τα πρώτα σκαλοπάτια, έως τις κατακόμβες, ο επισκέπτης διασχίζει πολλά επίπεδα της Ιστορίας. Ο σημερινός ναός κατασκευάστηκε από υλικό του παλιού (7ος αιώνας μ.Χ.), ο οποίος είχε μετατραπεί σε τζαμί και κάηκε το 1890. Μεγάλο μέρος του, αποτελείται από γυαλί, δίνοντας μια σύγχρονη αρχιτεκτονική χροιά. Οι κατακόμβες αυτές είναι σωζόμενα τμήματα υπογείων στρατιωτικών σηράγγων των ελληνιστικών χρόνων και μετέπειτα θερμαντήρες λουτρού για το Στάδιο. Χρησιμοποιήθηκαν από τους πρώτους χριστιανούς ως κρυφοί τόποι λατρείας ή συνέδεαν μερικούς από τους πρώτους χριστιανικούς ναούς της πόλης.

Τι δε βλέπω;

Οι κατακόμβες πιθανολογείται ότι επικοινωνούσαν με την Κρύπτη του Αγίου Δημητρίου και με το υπόγειο βαπτιστήριο της Αγίας Σοφίας μέσω υπόγειων περασμάτων, τα οποία διατηρούνταν μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Στα ρωμαϊκά λουτρά βρέθηκαν δύο συνεχόμενες θερμές αίθουσες και δύο λουτήρες. Οι θερμές αίθουσες διέθεταν θερμαινόμενα δάπεδα,  πήλινους αεραγωγούς εσωτερικά των τοίχων και πολυτελείς ορθομαρμαρώσεις. Στα δυτικά ακολουθούσε η αίθουσα χλιαρού νερού και μετά το ψυχρό λουτρό. Αυτή η διαρρύθμιση αποδεικνύει ότι η διαδικασία είχε μια διαδοχική πορεία από το θερμό στο χλιαρό και μετά στο ψυχρό και αντίστροφα, έτσι ώστε το σώμα να προσαρμόζεται ήπια στις αλλαγές θερμοκρασίας.

Πληροφορίες

  • Διεύθυνση: Ικτίνου & Μακένζυ Κινγκ

Βιβλιογραφία

Αδάμ- Βελένη Π., (2001), Θεσσαλονίκη νεράιδα, βασίλισσα, γοργόνα, Ζήτρος/ 958fm

Ζαφείρης Χ., (1997), Θεσσαλονίκης Εγκόλπιον, ιστορία, πολιτισμός, η πόλη σήμερα, γεύσεις, μουσεία, μνημεία, διαδρομές, Αθήνα: Εξάντας

 

Θεοδωρίδης Π., (2013), Θεσσαλονίκη, διήγηση ενός αιώνα, Θύραθεν

 

Καραμήτσιος Γ., (2017), Θεσσαλονίκη, 100 μικρές ιστορίες, Ιανός