Οδός Φιλίππου

Τι βλέπω;

Η οδός Φιλίππου έχει μήκος περίπου 1,3χλμ, ξεκινάει από τη συμβολή με την οδό Συγγρού και καταλήγει στη Ροτόντα. Ο δρόμος είναι γεμάτος από μεταπολεμικές πολυκατοικίες, κυρίως των δεκαετιών του 1960 και 1970, μερικές εκ των οποίων είναι ενδιαφέροντα παραδείγματα μεταπολεμικού μοντερνισμού. Η Φιλίππου, όμως, έχει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά εκλεκτικιστικά κτίρια της πόλης. Μερικά από αυτά είναι η οικία στο νούμερο 51 και τα μέγαρα στα νούμερα 32 και 34, με άριστους συνδυασμούς ευρωπαϊκών προτύπων και αρ ντεκό λιτότητας. Την προσοχή, ωστόσο, τραβάει η σειρά κτιρίων στα νούμερα 39, 41 (Μέγαρο Σίσκου, 1938), 43 (Μέγαρο Σωτηρόπουλου, 1929, του Μαξιμιλιανού Ρούμπενς) και 45 με την εντυπωσιακή πλαστικότητα των όγκων, τη συμμετρία στους εξώστες, τα ανοίγματα διαφόρων μεγεθών που εναρμονίζονται αριστοτεχνικά, τα ποικίλα αλλά απαλά χρώματα και συνολικά ο ευρωπαϊκός αέρας των κτιρίων της εποχής εκείνης. Το ίδιο ισχύει και για τα κτίρια στα νούμερα 33 και 35. Επίσης, ξεχωρίζει το εκλεκτικιστικό κτίριο με αρ νουβώ επιρροές του νούμερου 17, το οποίο φέρει φυτική διακόσμηση. Υπάρχουν και αρκετά παραδείγματα μοντερνισμού (9, 11) στα οποία οι εκλεκτικιστικές επιρροές δεν έχουν εκλείψει.

Τι δε βλέπω;

Δυστυχώς, λίγα τέτοια κτίρια έχουν σωθεί. Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης σώθηκαν μόνο 200 από τα συνολικά 500 μεσοπολεμικά κτίρια και η προστασία τους ξεκίνησε μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Βιβλιογραφία