Τι βλέπω;

Είναι ένα ξενοδοχείο που αποτελείται από ισόγειο και δύο ορόφους κι έχει δυναμικότητα 24 δωματίων. Σχεδιάστηκε από τον Ξενοφώντα Παιονίδη, είναι κτίριο εκλεκτικιστικό, βασισμένο στις αρχές του νεοκλασικισμού, όπως φαίνεται και από τη συμμετρία του. Έχει πλούσια ανάγλυφη διακόσμηση, κυρίως φυτικής θεματολογίας, και είναι εντονότερη πέριξ των ανοιγμάτων και στην επίστεψη της γωνίας. Επίσης, ανάγλυφες ζώνες ορίζουν το ύψος των ορόφων, οι γωνιακοί εξώστες είναι μεγαλύτεροι από τους πλευρικούς και με μερική καμπυλότητα.

Τι δε βλέπω;

Αρχικά, ήταν κατοικία του Αχμέτ Σατλή και αργότερα μετατράπηκε σε ξενοδοχείο. Ήδη από την οθωμανική εποχή, υπήρχαν πολλά χάνια στην περιοχή. Με το τέλος της οθωμανικής περιόδου και μετά την πυρκαγιά του 1917, κατασκευάστηκαν πολλά ξενοδοχεία στην ίδια περιοχή, μεταξύ αυτών και το «Αύγουστος». Ανήκει στη γενιά ξενοδοχείων που αντιπροσωπεύουν την εξωστρέφεια και την τάση της Θεσσαλονίκης να αποκτήσει μητροπολιτικό ρόλο στα Βαλκάνια και να καταστεί κεντρικό λιμάνι της ανατολικής Μεσογείου. Η συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός του ξενοδοχείου κατά τη δεκαετία του 1990, ανέδειξαν το χώρο όπως ήταν στις αρχές του αιώνα, αξιοποιήθηκαν τα έπιπλα και τα ξύλινα κουφώματα εκείνης της εποχής και οι πελάτες μπορούσαν να «βιώσουν» την παλαιά Θεσσαλονίκη.

Πληροφορίες

• Διεύθυνση: Ελ. Σβορώνου 4

Βιβλιογραφία