Οδός Κατούνη

Τι βλέπω;

Ο πεζόδρομος Κατούνη βρίσκεται στην καρδιά της νυχτερινής ζωής των Λαδάδικων. Καφέ, ουζερί, ταβέρνες, εστιατόρια, bars και clubs προσελκύουν κατοίκους από όλη την πόλη, φοιτητές και επισκέπτες. Στην ανατολική πλευρά του δρόμου, συναντάμε κτίρια σημαντικών αρχιτεκτόνων του μεσοπολέμου (Ρούμπενς, Γραικού, Μανούσου, Ανδρόνικου), αλλά και ορισμένα νεότερα, όπως της Εμπορικής Τράπεζας (Ιωάννης Βικέλας, 1971). Πριν την πυρκαγιά του 1917, στη συμβολή της παλαιάς χάραξης της Τσιμισκή με την Κατούνη, υπήρχε η Πλατεία Εμπορίου, γι’ αυτό και στις οδούς Κατούνη και Εδέσσης συναντάμε σπάνια κτίρια που χρονολογούνται πριν το 1917.

Τι δε βλέπω;

Έχει περίπου την ίδια χάραξη με την παλαιότερη λεωφόρο Γιαλού. Εδώ, αναπτύχθηκε το χονδρεμπόριο κατά τα τελευταία οθωμανικά χρόνια της πόλης. Κατά το μεσοπόλεμο, εδώ βρισκόταν η αγορά αλλαντικών, τυριού, βουτύρου, ποτοπωλείων και παντοπωλείων, ενώ μεταπολεμικά (περί το 1950) αναπτύχθηκαν ζαχαροπλαστεία, πρατήρια τσιγάρων, εργαστήρια αργυροχρυσοχοΐας και τυπογραφεία. Το όνομα της οδού προέρχεται από τον Δημήτριο Κατούνη, ράφτη στο επάγγελμα και ευεργέτη της ελληνικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης.

Βιβλιογραφία