Τι βλέπω;

Στην Αθήνα τα αδέσποτα ζώα (κυρίως γάτες και σκύλοι) θεωρούνται «φιγούρες» της πόλης αντάξιες των ανθρώπων. Οι χελώνες υπάγονται στην άγρια πανίδα του κέντρου της πόλης. Οι περισσότεροι από τους σκύλους του κέντρου κυκλοφορούν μεταξύ των περιοχών του Πανεπιστημίου, των Εξαρχείων, του Συντάγματος, του Μοναστηρακίου και του Γκαζιού. Αντίστοιχα γάτες υπάρχουν περισσότερες στην περιοχή του Θησείου και της Πλάκας, οι οποίες σε συνδυασμό με τη νησιώτικη αρχιτεκτονική των Αναφιώτικων, δημιουργούν ένα κυκλαδίτικο σκηνικό. Χελώνες υπάρχουν στην Αρχαία Αγορά, στη Βιβλιοθήκη του Αδριανού, στον αρχαιολογικό χώρο Κεραμεικού και στο λόφο του Φιλοπάππου.

Τι δε βλέπω;

Οι διασημότεροι από τους σκύλους ήταν παλιότερα ο Κανέλος και ο Μπάμπης, οι οποίοι έχουν πεθάνει, ενώ πιο πρόσφατα ο Λουκάνικος. Ο Κανέλος, ήταν πάντα με το μέρος των διαδηλωτών στις πορείες και ήταν φύλακας του χώρου του Πολυτεχνείου. Όντας γερασμένος, δεν άντεξε τα δακρυγόνα και πέθανε. Ο Λουκάνικος ήταν ο διάδοχός του και ήταν ένα από τα πρόσωπα της χρονιάς 2011 σύμφωνα με το περιοδικό ΤΙΜΕ. Ο Μπάμπης είχε  το παρατσούκλι «τροχονόμος». Περνούσε τους δρόμους του Συντάγματος μόνο από τις διαβάσεις, μόνο όταν το φανάρι ήταν πράσινο και παράλληλα περνούσαν άνθρωποι. Κατά το 19^ο αιώνα, τα αδέσποτα ζώα αποτελούσαν πρόβλημα στην Αθήνα, κυρίως λόγω της λύσσας. Το πρόβλημα εντάθηκε ξανά  με τη ραγδαία αστικοποίηση της πόλης. Οι περισσότεροι κάτοικοι της Αθήνας ήρθαν από αγροτικές περιοχές, όπου εκεί τα ζώα τα είχαν ελεύθερα στους αγρούς και το βράδυ επέστρεφαν στο σπίτι. Η ίδια νοοτροπία μεταφέρθηκε και στην πόλη, αγνοώντας τους κινδύνους για το ζώο και τη δημόσια υγεία. Από το 2003, γίνεται μια οργανωμένη προσπάθεια περιορισμού του φαινομένου και προστασίας των ζώων. Παρόλα αυτά, η υγεία των περισσότερων είναι αρκετά επιβαρυμένη με το προσδόκιμο ζωής τους να μειώνεται κατά τα 2/3.

Βιβλιογραφία